Ah Gönlüme Açılmış Devasız Yaram
Rüzgarın karanlığıyım sensizlik gölgesinde
Yağmurlar mavi bahar bekleyişinde
Yedi asır sensizliğin sızıntısı göğsümde
Tuza banmış yaralarım ağırı içinde
Güneş çekilmiş şafaksız sabahlarımdan
Sinsi bir deprem uyur durgunluğumdan
Haykırır umutlarım semalara adını
Ey yüreğimde saklı hüznüm
Söylesene!
Sen sevdin de ben sevmedim mi?
Geceden sabaha hüzün serpişir gözlerimden
Pas tutan kalbim yaşlı bir saat zamana
Karanlıklar içinde sözcükler donuk kalbimde
Öznesi sen olan ömrümün sen seferinde
Pus tutmuş umutlar uyanırken aşka
Suskun gözlerin duruyor karşımda
İçinden geçiyorum bir sözcüğün
Ekoseli puşine yaslanıyorum
Sus gibi hasret dolu yüreğim eriyor
Geçiyor göğsümden bulutların grisi
Gelmeyecek bir rüzgarın nefesine
Çaresiz kalıyorum yine sana
Kıyıya vurmuş düşler takılıyor gözlerime
Aşk diyor düğümlü boğazıma
Yürü diyorum esaretten yoksun ayaklarıma
Ben dipsiz kuyularda arıyorum senliğimi
Ufkuna sesleniyorum buğulanmış nefesimle
Kayboluyorum bilinmezlik içinde
Bir emanet saklıyorum içimde sevdanı
Yüreğimi sökemiyorum yerinden
Feryadımı kesiyor karlı dağlara vuran yoksunluğun
Kaç kara geceyi boğdum sensiz kalan gözlerimi
Beklediğim vuslata gözü açık gidiyor ömrüm
Ruhum gözlerinden içtiğim cenneti özlüyor
Secdeme serili dualarımı gözyaşlarım eritiyor
Ufkuma serili hayallerim sensiz üşüyor
Ah! gönlüme açılmış devasız yaram
Bilmez misin sensizliğin yüreğimi kanatır
İyi bir şiirdi ve çok daha iyilerini vadediyor kalem, tebrikler.
Günün şiirini kaleme alan değerli şairi yürekten kutluyorum.
İyi bir şiir okudum , kutlarım .
gözlerin derinliğinden içtiğim cennettir ab-ı hayat..
şiir sana, sen şiire çok yakışıyorsun sevgili Gizem
güzeldi...