Kaktüs Kurutan Şiir
-Kabuk bağlayan her yara aslına ihanettir aslında
ve sen henüz asılsız bir yarasın
açmaya bismillah dediğin bu kanamada-
uykunu böldüğüm gözlerinden
ölümcül bir hassasiyetle kaçıyorum Selman
küf yeşili bir cibinlik örtüyor ruhuma
üstüme yürüyen bu veda
biz neden kırıldık dünyaya
neden bu karmaşa
zaman meddi
kırıldığın yeri -kalbini- öperek
kan ağlayan şafakları uzatıyor ellerin
sözcüklerinden koparılmış harfler yazılıyor alnıma
bir seyyahın göz ucunda dönen dünyadan gelmiş gibi yorgunsun
yüzyıl savaşları savaşçısı
hem mağlupsun hem galibiyetin telaşlısı
şimdi bedenini emanet ettiğin sandalye
başımı dizlerine devirmeyi istediğim bir bahane sadece
eşyanın da ruhuna siniyor mu kokun
bulunduğun mekânlarda
onlar da sana uzak bir memleket havası gibi özlem duyuyor mu
adımlarını attığın anlarda
(bir bilinmezlik uğultusu bu bendeki)
ben muttasıl uyunan bir uykunun mahmuru olamayışımın kırgınlığını
bir alev topu gibi taşıyorum kendi sıratımda
bu yüzden kıyam/et
parmak uçlarımda devinip duran melekler dokunuyor gözyaşlarımıza
devam et
biz bu dünyaya ait olmayanların ağrısıyla aldattık kendimizi Selman
göğsünde bir cenin gibi kıvrılıp uyuyan düşlerimi
boş yere hırpaladık
-kabuk bağlamayan her yara aslını yaşatır aslında-
sen hiç kabuk bağlama
sen hep kana Selman
hiç korkma ağrımamdan
2018
Hep sevdiğim, rast geldiğim ve rast gelmek istediğim şiir. İlk pasaj ayrı bir büyük şiir, bir vecize...
Şiirleriniz ritüel gibi... İbadet eder gibi yazıyorsunuz...
Tebrik ederim efendim.
Sizi okumak ne güzel. Eksik olmasın kaleminiz
İçten ve güzel. Tebrik ederim Züleyha hanım. 🍀
Seni hatırlamak ne güzel şairem hem de hiç unutmamışken.
Bir kırılıp ,bin parçaya bölünüyoruz, Aslında hepsi bu ,günü soğutuyoruz
Kutlarım Şair.