İki Ucu Çoklu Denklemsel Çıkarımlar
Uykusuz geçen geceleri saymayı bırakınca insan, o geri dönülmez yolu da geçmiştir artık. Algıların oyuncağa döndürür seni, korkuyla titrer bedenin...sen boşuna geriye dönmek için çabalama.
Acının bile anlamı kalmayınca içinde, yaşamak için sarıldığı her duygu boş gelir insana. Bir bilinmez olur aklın. Yabana çıkar her sözün. Kulaklarında bir uğultu kalır her ses..sen sakın şaşırma
Gölgesi bile ağır gelir ya bir gün insana, güneşe düşman gözleri çaresizce basar bağrına.
Ruhunda şeytani bir guruldama büyürken, ancak çok güçlüysen bu açlıkla başa çıkabilirsin...unutma...
Ağır olduğu kadar, ağrılı da geçer bazen zaman. Pençesini takıp sadece kısacık bir an'a, onun dışında kalan her şeyi savurup bir kenara. Kalbindeki esaret kırarken kemiklerini, sen yığıldığın yerden devam et...sakın korkma.
Kaçıp saklanmayı denesen de nafile...boyundan büyük görünen dünyanın ne kadar küçük olduğunu anladığın zamandır o aslında. İnkar etmek değil kabullenmektir tek çaren...
sen, sen ol sakın kendinden kaçma...
İnsanın şalteri düşmeye görsün artık ne yapsan yerinde durmaz, ne zaman fazla gelse akım anında indirir, yine keyifli bir yazı kaleme almışsınız, bu güzel paylaşım için teşekkürler Sayın ULCAY, sağlıkla...
Sizin yazdıklarınızı zevkle okuyorum... Çünkü katkısız ve sadece kendiniz gibi yazıyorsunuz... Tebrikler kalemdaşım...
Hayat bir şekilde akıp gidiyor işte kimi mutlu, kimi umutlu, kimi de hüzün dolu. Bizlerden bir şeylerde eksilterek gidiyor zaman zaman. Tökezliyoruz kimi yerde, bazen en yakınlarımızdan yiyoruz da silleleri de yine de gıkımız çıkmıyor, ahirete bırakıyoruz bazı hesapları... Nasılsa diyoruz ''Rabbım hesabı çabuk görür.'' Dünya bizle uğraşıyor biz dünyayla... Başımız öne eğilmesin, namerde muhtaç olmayalım, tek derdimiz o olmalı... Güzel bir yazı Menekşe Hanımdan kutluyorum içtenlikle...