Kalbur Üstü Şiir İnceleme

Aşk Kimse

Ne Akdeniz ne de Boğaz
Samanlık mı seyran olmaz
Samandır iğne içinde
Arayan bilir bulamaz
Bulan da aşkı aramaz

Bir şiirin giriş gelişme sonuç bölümü olmalı değerli kardeşim. Bakalım girişe, şair Y’miz Akdeniz’den girmiş Boğazdan çıkmış, iyi yüzücü anlaşılan ya da teknesi yatı var herhalde… Bir de atıfta bulunmuş samanlık seyran mı olmaz deyüü . Burdan yak işte, Akdeniz, Boğaz, saman ne alaka şimdi. Boğazdan kasıt ihtimalen İstanbul Boğazı olmalı, genelde şairler o boğaza atıfta bulunur da, giriş bölümünde bu boğazın ne olduğu belli değil. Çanakkale boğazı da var, Cebeli Tarık boğazı da var, Süveyş boğaz değil kanal kanal o, o kadar da uzun boylu değil… “Samandır iğne içinde” deyü bir mısra şeyettirmiş Y şairimiz. Genelde samanlık içinde iğne aramak deyü bir deyim var amma yoksa atasözü mü, terim olamaz sonuçta… Buraya kadar anladık ki, giriş bölümünde sıkıntı var, uçmuş şair uçmuş, yan gel yat şiir mi yazılır yani.. Ne yapalım dersen; İlk mısrayı çıkar şiirden, tamam mı , tamam… Oku bakayım yeniden.

Samanlık mı seyran olmaz

Samandır iğne içinde

Arayan bilir bulamaz

Bulan da aşkı aramaz…

İki gönül bir olunca samanlık seyran olur deyür Y şairimiz. Eski sözlere atıf yapmış ya hu vay köftehor vay, eski çağlardaki kır hayatındaki tarla -tonç, buğday -arpa saplarının ince ince kıyılması sonucu oluşan hayvan yemlerinin depolandığı yere başlarını soksalar  iki aşık ooo ne isterler daha, sonuçta samanlıkların damı akmaz, kiremidi, çinkosu sağlamdır yani, yağmurdan, rüzgardan, soğuktan kurtuldular ilk mısrada… Daha ne ister aşıklarımız de mi?? Eee sonrası ne demiş ne demiş; “Samandır iğne içinde” bah hele şuna, vermiş felsefeyi tasavvufu burada mısraya. Erenlere mi yazmış bu şiiri ariflere mi yani, hadi bakam düşün dur guguman kuşu gibi.. Ben beğendim bu mısrayı.. Ters köşe yapmış hem..Aferin aferin…

Derlermiş eski din düşünürleri, Tanrı düşünürleri hakikati bulmakçün; aramak gerek, amma arayan bulamaz, bulan da aramaz demişler, böyle bir söz gibi bir şeydi, bulan neyü arasın de mi? Kimi kaybetmişler de arayolar allasen.. Demek ki kayıp bir parça var.. Giriş bölümünü ben bu şekliyle beğendim sayılır…Da; vallah şiirin alt kıt’aları berbat şimdiden dim sana…

Lakin redifini sevdim Y şairimizin yine de; “Aşk Kimse”.  Zaten şiirin başlığında da bu redifi kullanmış, kendi içinde tutarlı olmuş diyebilirim.. Redif sağlam emme sen bir de ayaklara bak; en çok kullanılan – l ayağını kullanmış, kolayına kaçmış yani; bil-öl-gül-çel-sil-gel,böl, yel ayaklarına olumsuz eki koyarak olumlamış mı dicez şimdi… Özetle ayaklarını beğenmedim şahsen. Berbat olmuş.. Bu şiirde şöyle bir –ş ayağı kullansa idi veya b‘de olabilir. B ayağı okuyuşta dudakları birbirine bitiştirir, ş ayağı da şan şeref coşku katar 6+5 li mısraların ikinci bölümü olan 5’li kısmına, araya zaten teknik yönden bir ulama atmış, bu ş ve b ayağı kullansa idi onlarda da ulama kullanırdı olur biterdi.

Kıtalar kendi içinde bir bütünlük arz ediyor gibi görünse de, şiirin bütününde arap saçı gibi olmuş. Ancak ana damarı yakalamış da damarın şiirin bütününe yayılması konusunda çok kalitesiz bir şiir diyebilirim. Ayakları değiştirmeden şöyle bir değişiklik öneririm şairimiz Y’ye..

İlk kıtada 3 ve 4. Mısraları 1 ve 2 ile yer değiştirip de oku bakem…

Aşk dediysem gönül gelmesin dile

Maşuk sarımsak yer ölmez aşk kimse

Benimkisi karıncanın bir file

Aşkıdır efendim bilmez aşk kimse…

Sarımsak kelimesi kıtayı epey eksilere çekmiş, sonrada gelen karınca fil de iyice anlam zihin genişlemesi yapmış ki, bütünlük yerle yeksan olmuş… 1 kıtamıza bu şekilde 10 üzerinden 1 puan ancak verebilirim ki, o da ayak uyak redif ulama yönünden yani..

Eh birinci kıt’asına 10 üzerinden 1 puan verilen bir şiirin diğer kıtaları incelemeye bile gelmez. At çöpe pardon at demlensin demeliyiz daha…

2. kıt’amız yerle yaksan, düz cümlelerden mısra yapmış ki bir de ayaklardaki bil/öl–mez eki ile mısra sonralarında –maz ekleri iyice bozmuş okuyuşu.. 1 puanı bile haketmiyor eksi bir versek kafidir..

7 kıtalık şiirin sadece 6’ncı kıt’ası güzel olmuş,

(6. kıt’a:

Evvel idi kalp çarparken lügatte
Daldım kaç sevdaya göz vaziyette
İmdi gün kutludur baş afiyette
Bir kalbi ikiye bölmez aşk kimse)

bir de düzeltilmiş giriş bölümü dersek; ki ilk girişte de aman neyse işte… Ne diyelim cancağazım, kendi şiirimizdir, lakin at çöpe at… Böyle şiir mi olur köftehor diyelim şairimiz Y’ye… Böyle kötü bir şiirin iyi bir şiir haline gelmesi içün çok demlenmesi gerek çok. Adam akıllı incelemeyi bile haketmez böyle kötü bir şiir. Zaten günümüzdeki insan zihinleri bulanık, karışık, eyüce bezmiş düşünmekten, bir de laf ola beri gele cinsinden şiir okuyunca eyüce haşatı çıkar.

Saygı sevgi gönül hoşluğu yüz göz tebessümü yönüyle efendim.

Bu kalbur üstü şiir incelememizi okuduğunuz için thankyounettin ederim.

Sevdiklerinize hatta ve daha doğrusu sevenlerinize emanet olunuz. Tanrıya falan emanet etmeyeyim sizleri, zaten Tanrı’nın kendine faydası yok diye düşünüyorum, kime ne faydası olsun, koruyuculuğu olsun değil mi.. Sevenlerinize emanet olunuz..

***

Şiirin demlenmemiş, laf ola beri gele şeklinde yazılmış hali: Demlensin bakalım, epey müddet.... 

Aşk Kimse

Ne Akdeniz ne de Boğaz
Samanlık mı seyran olmaz
Samandır iğne içinde
Arayan bilir bulamaz
Bulan da aşkı aramaz

Benimkisi karıncanın bir file
Aşkıdır efendim bilmez aşk kimse
Aşk dediysem gönül gelmesin dile
Maşuk sarımsak yer ölmez aşk kimse

Tufanı yaşayan aşka yanaşmaz
Çölü gören merhametle oynaşmaz
Bakarları çoktur lakin kaynaşmaz
Manda çamur sever gülmez aşk kimse

Derler elbet kemiği yok söz eder
Parfüm sürmüş sinek bana göz eder
Bir kuyruk sallasan pireden keder
Zürafayı yoldan çelmez aşk kimse

Ne fanilik ebedilik peşinde
Can dediğin deliliğin işinde
Kaynıyorsa bir tarhana aşında
Kur’ekmeğe ağız silmez aşk kimse

Şairler filozof olmuş diyorum
Ruh ehli gerçeği bulmuş diyorum
Ben sana sen bana çulmuş diyorum
Tanrıya aşk için gelmez aşk kimse

Evvel idi kalp çarparken lügatte
Daldım kaç sevdaya göz vaziyette
İmdi gün kutludur baş afiyette
Bir kalbi ikiye bölmez aşk kimse

Gencin heyecanı olur meşk ister
Olgunlar giriftar eyler köşk ister
Dünyeviyim ne sanırsın aşk ister
Aşk meydan gezerken yelmez aşk kimse