Basmane Yıkımıyım

ağlayan güneş
boşluğu saran sesime
bir uyku serili gözlerimin asrına
iffetine sararmış gün batımı
geceye damlamış duâlar yazılı
Kudüs harabe kutsal duvarları
ruhum yıkım, kalbim kırıklığına
Eyüp sabrıyla imtihan edilen hasretime

tutuşmuş yüreğim kutsanmışına
tut hayâllerimin ikliminden sevgili
sabaha belki çıkmaz düşlerim

yıldızların seyrinde ezberledim yüzünü
ah doğumsuz güneşim
gelmezliğim
oysa hayâline eser rüzgâr
yalnızlık hüzündü gözlerimin gecesine

gelseydin
Kaf dağına anka inşa edecektim.
aşk denizine
parşömen kağıdı kayıplanmazdı
Basmane sokakları ateş sarmazdı küle

“Bir nehirde iki kez yıkanılmaz” bilirsin

Basmane Yedi Kilise işgalinde
sakladım sevda yaşımı
Yakub’un özlemi ağırlarım gönlümde

yorgunum ömür sahipsiz geceden
zaman kırıntısı içinde kelimelere düşüyorum
sakıncalı düşlerim dökülüyor yağmura
bilsen saçma saklanışımı kendimden
zaman suları kirpiklerimde asılı

ki sayfalar ayraçsızdı
bir kitabın bölüşünde ağır harfler baskın
yazılmayı bekleyen cümlelerim
esir yırtılmalar açılıyor ön sözüne
ki ben özetine
ezberim gönül aşk yoksulluğuma
uğurlamalı bir mektup göğüsümde
biliyorum
nemli akşamlar alacak gün zamanı.
yine de
bir demli çay kıvamına veriyorum
sahipsizliğimi

gözlerim kış
yüreğim sonbahar
uçarım bulutlara
hangi mevsim
olurum bahara