Bir Avuç Yalnızlık

beynimi uyuşturacak kadar çok

hiçbir şeyi düşünmemenin verdiği hafiflik

sonrası

bir adım ötesine gidemeyecek kadar büyük bir bitkinlik...

düşmek ya da kalkmak için istek bulmaya çalışmak

arasında geçen saliselerin

hayatımı ele geçirdiği düz ve tozlu yollardayken ben 

durdum!!!

durdum çünkü

saçmalığın geldigi noktayı

kalan bir avuç aklımla kavramaya çalıştığımı farkettim

sonra

yine kendime şaştım!!!

kalan bir avuç beynimle

nasıl olur da içine düştüğüm saçma durumun saçmalığını kavrayacak kadar kendime hakimdim hala...

sustum...

beynimi uyuşturacak kadar çoktu

her şeyi düşünmenin verdiği ağırlık

sonrası

sonrası bir avuç yalnızlık...