Biz Zaten Yalnızız

Aşıklar yalnız kalır mı bilmem ama,

Yalnızlar hep aşık kalır.

Yüreğinde yangın olan insanın,

Sokaklarını sel alır.

Kimine cesaret lazım,

Kimine biraz sabır.

Ben derdimi dillendiremem,

Söz uçar, yazı kalır.

Sevgisiz bir mağaradır kalp,

Öylesine derin, öylesine sessiz.

Şimdilerde gökyüzü bile kimsesiz.

Kiminin yüreğine el değmemiş,

Kiminin yüreği parmak izleriyle kirlenmiş.

Kimisi ise,

Korkudan göğüs kafesinde saklanacak kadar çaresiz.

Dizlerinin üstüne çöküp ağlayacak kadar sefil.

Boşuna debelenme,

Herkes kendi aşkına kefil.

Merak etme, biz ne kadar haklıysak;

Hayat o kadar adil.

Senin de ruhuna dökecekler karanfil.

O güne dek ihtiyacın olduğu kadar sev, sevil.

Umuyorum ki, bize de bir yıldız parlayacak,

Işığıyla karanlıkta kalan ruhumuzu aydınlatacak.

Donatacak her yanımızı nuruyla,

Her gün yanıyoruz,

Bir gün mutlu olma umuduyla.

Kendi aklı yüzünden kavrulur insan.

Vicdanı sayesinde fark eder;

Doğruyuz, yanlışız.

Kendimizi yaktık ama,

Bazılarının külünde kalmışız.

Doğru gözüken yanlışlara kanmışız.

Aşıklar yalnız kalır mı bilmem ama,

Boşver, biz zaten yalnızız.