Canavarlar Ülkesi / Cennetin Düşüşü

Canavarlar Ülkesi  / Cennetin Düşüşü

Içinde kalan son cılız ışığına bile gölgelendim bir yıldızın

zifire çaldı her bir rengim kirletilmiş düşlerle damgalandım

yanıyordum içten içe patlamaya hazır bir volkan gibi

en dipsiz kuyularda bile içimdeki acıyı saklayamadım


günaha boyanmış her ahı yüklendim gözlerime

taştı kirpiklerinden zehrim bir bir avuçlarımda topladım

inliyordu ayaklarım altında yer gök

duydum

duydum ama

çaresizce üzerine basıp geçmekten başka bir şey yapamadım


susturmaya çalıştım içimdeki kıyamet çığlıklarını

ay yere indi

güneş astı kendini

durduramadım

bir yıkımın yokuş aşağı giden celladıydım sanki

yakıp yıktım önüme geleni

her bir gülüşü kül rengine boyadım


sonunda tutamadım artık

savruldu içimden yasaklamış bir ağıdın kulak kanatan çığlığı

ben de

çekip gözlerime acının karanlık perdesini

içimde büyüyen yoklukla varlığımı baştan yarattım


ve

bir kelebek kanat çırptı o an

koptu kıyamet karıştı dünyanın taşı toprağına

bir kadının daha çalındı son nefesi

düştü insanlığın kabuğu boyandı cennet karalara

22 Temmuz 2020 107 şiiri var.
Yorumlar (17)