Cehenneme Düşmüş Cennet Masalı

İçimdeki küçüçük mutluluk kırıntılarıyla

Hayatta kalmak için mücadele etmek imkansızdı

Anlamıştım

Suya ekmek banıp

Dünyanın en lezzetli yemeğini yiyormuş gibi

Daha fazla numara yapamazdım

Takip etmeye değecek bir yol kalmayınca

Haliyle ayaklarımı daha fazla kandıramadım

Bir heves uğruna bir çok şey yapılır ama

Cehennemi cennet masalıyla uyutmazdım

Eski anılar üzerine yenilerini inşaa etmeye çalışırken

Ne kadar da çaresizmişim meğer anladım

Kağıttan görkemli kuleler yapsam da kendime

Rüzgar hiç esmeyecekmiş gibi davranamazdım

Bu yüzden

Giderek dağılan temellerim

Kendimi kandırmalarım

Karmaşalarım

Uykusuzluklarım

Sizi artık özgür bırakıyorum

Derin bir nefes alıyorum ciğerlerime

Başka hiçbir şey için yer bırakmadan

Bu son olacak biliyorum

Ama

Artık korkmuyorum

Sonuçta

Sonsuza kadar sürecek bir mutluluğu düşleyip

Hatta buna gücüm yetecekmiş gibi tanrıcılık oynayamazdım