Cünüp...

Yolu bulmak kolay da
Zor olanı yalnız seyahat etmek
'Gelir misin benimle' dediğinde dilinden anlıyor mudur çağırılan?
.
.
.

Kar/lar yağar okunurken e-zanlar
Ve sevgililer oynaşırlar masa altlarında şen şakrak
(-gerçi o vakitler mevsim ilkbahardır)
Belli değildir
Kimin eli cebindedir kimin,
*seyreder/ler gurubu her yaz*o misafirler
Sandık sandık hüzünlerle bekleşirlerken huzursuz
Balık etli yakamozlar titreşir sahilinde Burgaz'ın

Gri muson kasırgalarında sonbahar
0 negatif kansızlıklarda depresyon...

Varsayımsal isyanlar ve uçuşan küller
Hangi fiil karşı koyabilir ki yalnızlığa?
Hele bir de
Fosilleşmiş inançlara kurban edilmişse aşk
Ruhun recmine hangi fiil karşı koyabilir?
Şarapnel parçalarının peşi sıra yırtışlarıyla bekaretleri,
dağlanmaz mı sanki ciğerleri recmedilenlerin

Yıldızlar
Tuzaklıdır
Uzaklıklarında
Atmaca sortileriyle kayarlar ölümlerine
Issız kahramanlık öykülerinde anlatılır intiharları
Etlerini tadıyorlarken mezbahalarda birbirlerinin,
bu yüzden içlenir sevdalılar her yemek/halvet sonrası
.
.
.

İsimsiz çocuklarım var*benim,
satılığa çıkardığım gecelerimin vitrinlerinde
*Meleklerden bozmadır anneleri
Cüzzamlı memelerinden ab-ı hayat çağlar her birinin

Ah o fahişeler... Ah!

Derin bir nefes... Bir kez daha!
Ve belki bir sigara...
Fakat
Bir fincan kahve sonunda... Mutlaka!