En Çok Kendimden Vazgeçtim

Ben, en çok kendimden vazgeçtim.

Kendi sevgimden.

Kendi kalbimden.

Acımadan vurduğunuz hançerleri,

Kendi ellerimle daha derine ittim.

Sustum!

Çünkü konuşursam dayanamaz gözyaşlarım.

Duymaz beni kulaklarım.

Bağı çözülür dizlerimin

Ve yerden kalkamayacağımdan korkarım.

Korkarım karanlıkta kaybolmaktan.

Korkarım sensizlikten,

Sessizlikten.

Ufak bir çocuk gibi,

Ağlamak istiyorum en derinden.

Ciğerlerim parçalanana kadar bağırmak istiyorum.

Gözlerim kuruyana kadar ağlamak.

Kalbinden ufak bir parçada kalmak.

Korkma,

Ben sevdiğimin ahını almam.

Yaptıklarının hesabını sormam.

Ya güler, ya ağlar geçerim.

Kendi kaderimi seçemem.

Herkes gibi, ben de beşerim.

Amansız keşkelerde boğulurum

Ama ne devrilirim,

Ne de ses ederim.

Dinle!

Söylemek istediğim son bir kaç şey.

Gözlerinle gör,

Kulaklarınla değil.

Çünkü her duyduğuna inanırsan,

Sen de yanılırsın elbet.

Kalbinle sev,

Aklınla değil.

Sevgine mantığını karıştırırsan,

Sen de yanılırsın elbet.

Gözden uzak, kalbe yakın ol.

Ben olamadım, sen kendinden emin ol.