Güvercinimi Vurmasınlar

Kanadı kırılmış bir güvercinim uçamaz havalara,
Uçamadığı gibide konamaz yavrularının yanına,
Dili yok derdinide anlatamazki şu zalim avcılara,
Güvercinimi vurmasınlar söyleyin zalim avcılara.


Kanadının yarasına bakmaz,yaralıdır güvercinimin yüreği,
Yumurtalarından daha yeni çıkmış bakın minicik yavruları,
Bir lokma azık, bir damla su isterler aç olan minik mideleri,
Güvercinimi vurmasınlar, durdurun şu acımasız zalim avcıları.



Bir avcı doğrultmuş tüfeğinin namlusunu yaralı güvercinime,
Hiç mi acımaz bilmem yuvasındaki karınları açıkmış yavrularına,
Yüreği koymazmı ufacık minikleri kendi yavrularının yerine,
Güvercinimi vurmasın,ne olur geçin şu zalim avcının önüne.


Sonunda anladı zalim avcı güvercinimin yaralı halini,
Vicdanı sızladı getirdi önüne çocuklarının hayalini,
Aldı yaralı güvercinimi bir güzel okşadı minik başını,
Güvercinimi vurmadı, avcı kırdı orada zalim yüreğini.