Hayat Lambası
Sönecek bu gece hayat lambası
Ah kırgın bir ateş böceği olsam
Düşlerimi yerle bir etsen
Umudumu yıldızlara bağlasam.
Çok mu şey istiyorum ?
Ne var ki ?
Yeryüzünden arşa uzansam.
Gökten kopardığım bulutları,
Bir kez de ben ceplerime doluştursam.
Ne olur ?
Karaladığım kağıtları,
Bu kez sen buruştursan.
Sönecek bu gece hayat lambası
Bir güvenin kanatları titriyor korkudan
Sen de ineceksin bu trenden
İstasyona varmadan.
Hayallerine kavuşmadan.
Gel, bir kez de sen sar yüreğimdeki kırıkları.
Belki birlikte buluruz aydınlıkları.
Belki yalnız gömülürüm karanlığa.
Mezarımdaki çiçeklerden,
Yayılır ayrılık kokuları.
Yalnızlıktan titreyecek ellerim,
Kimse bilmeyecek içimdeki korkuları.
Sönecek bu gece hayat lambası
Bir günah yankılanacak semalarda.
Lagünlerde ağlayacak yakamozlar.
Bir kez olsun, ışıklarımı sen yakar olsan.
Dallarda asılıyor bez parçacıkları.
Rüzgar estikçe uçuşuyor kırmızı saçakları.
Uçuşup katlansam, silinip omzuna konsam.
Darağacında sallanan kırmızı dilek olsam.
Güneşte kavrulup alev alsam, ateş olsam.
Hayat lambasında titreyen ışık olsam.