Hızmalı Ah
Geceye şahit olan tanrıya
hiç bir ölüm sebepsiz değildir
uyan ey çıplak yalnızlığım
çift, çift nur topu mutsuzluk doğuruyorum
oysaki firuz güneşe gebeydi mehtap
gecenin hüzünbaz küfründe
kendimi gözlerinde unuttuğum vâkit
d/üşüyordum
ben kimdim rüzgârın karanlığında
h /i ç
h i ç e
k a d i m
yazmak, yazmak tüm uygarlıkların lûgatinden
yüreğimin mor mürekkep nehrinden yazmak, yazmak kanatırcasına..!
hızmalı "âh" yüreğim
anlayamazsınız yaramın ağrısını
"acının dili yok"
rüzgâr
Sevgili Gizem hisseden hissettiren şiirlerin çok kalbî. Tebrik ediyorum. Her daim iyilik güzelliklerle...
Yönünü içinde kaybeden bir gönle gayrı her yer her nesne hiçlikten ibaret, içimize attıklarımızı göremeyen bir hiçlikle iç içe kalırken bu acı içerden kabuk bağlarda kimseler anlayamazmış meğer.... Acılar uzak olsun sevgilerimle
Yine güzel bir şiir okuttunuz. Tebrikler...
"yazmak, yazmak tüm uygarlıkların lûgatinden yüreğimin mor mürekkep nehrinden yazmak, yazmak kanatırcasına..! " Bu anlamlı, kavramlı ve imgeli dizelerinizi kutlarım Gizem Hanım. Yürekten tebrikler. Saygılarımla İoannis Bozikis
gözlerimde deprem olurken
hüzün, bütün yağmurlarıma yağdı
Ve gece ölüme şahitti
ağrılı ve yitik bir ah'ın suretinde.
Bütün hiç'ler
ürkek ve nazlı duruyordu
uygarlığın bin yıllarlık yazgısını anlatıp,
bütün atlasları yırtarak.
Yaranın ağrısındaki tedirginlikle örtüyorum yüreğimi! Kutluyorum değerli şiiri ve yazan yüreğinizi Gizem hanım. Sevgi ve saygılarımı sunuyorum