Hülâsa

Şiirde Gündem...


İç örgüsü; bulaşığı beklemiş makine gibi..
Şiirlerin öyle pis ki, öyle çöplük kokuyormuş..

İçine din diyaneti sıkıştırma mısraların
Kurtarmıyor neticede, çamur gibi akıyormuş..

Kimi varmış horluyormuş, her mısrada şiirlerin.
Kimi de var melül melül, hep kasaba bakıyormuş..

Ben eleştirmem üstâdım, ayıpsın adamsın haşa;
Şu dulmuş, şu bu emekli, o da dertten şakıyormuş..

Ütüsüz dışarıya mı çıkar hiç beyefendiler.
Jilet gibi hece yazan şairler de çıkıyormuş..

Hanımefendi dediğin siyasette at başıdır.
Hökümet efendiler de, buna kafa takıyormuş..

Bir Kanunname yazarak şiir peşkeş çekilince,
Kimi şair sinsi sinsi hutbe yazıp çakıyormuş..

Bağında soğan sarımsak ile meşgûl olan da var.
O da aynanın başından, kaynar suyu döküyormuş..

Şehit fakir olur, birkaç kelle için feryat etme!
İtibar saltanat kurmuş, suyu sütle yıkıyormuş !..

Bir virüs peydâh olmuş ya; "demokratik bir virüsmüş" !..
Bakan, başkan, han, padişah bile ondan çekiyormuş...

Tütüne gelen zammı yaza yaza usanan da var.
Savcı soruşturma açmış, hakim tütün ekiyormuş ..

Evlenecek çağda bekar kalmış kimi kuşakların
Kimisi aşk kiralamış , edebiyat yakıyormuş..

-Ki dürüstlük yazımını öğrenmeden rektör olmuş.
Diplomaya rüşvet verip iki ayet kakıyormuş..

Sanırım çoğu sübyancı, oğlancı çıktı bunların..
Şiirde hop hop oynayıp birdir bir mi sekiyormuş..

Amerika Rusya derken, lak-lak yemiş tüm mirası.
Hacı emmi olsun demiş, Allah diye okuyormuş..

Hülâsa üstâdım ne der- ne demez şair olunca;
Ben ki... Elde terlik, fır fır… Şu dilimi dikiyormuş..