Kadupul Çiçeğim

dünya böyle keder gördü mü

böyle insan açlığı, böyle zulüm bolluğu?

bir ömür toplanıp hüzünden

aç çocukların gözünden damlar acın

yeryüzü böyle mi ağır olur?

öyle eziliriz üstünde...

el ele verip kardeş olmak varken

insan böyle mi kalleş olur!

kan akıtıp kirleniriz içinde...

üzül tabi

sevinecek yer değil kadupul çiçeğim

üzül ama yenilme üzüntüye!

gecede olsa açacak güzelliğin

güzellik var özünde

görmesinler şimdilik görmesinler

öldürürler görürlerse

geceye saklan, saklan geceye!

sen kimsesiz değilsin

gökyüzü var üstünde

gökyüzü kadar vatansız gözlerin

çocuklar kadar temiz yüzünde

yüreğinin derininde iyiliğe gebesin

doğur çocukluğu, doğur tabi;

doğur kadupul çiçeğim.