Kafatasıname

Y Kuşağından...

zihnimde bir kuduz kurt uluyor
söz geçiremiyorum
gönlümde ürkek bir tavşan titriyor
cesaret edemiyorum
kurban edesim var kendimi Tanrıya
zihnimi taşlara çalıyorum

açtım kollarımı, bakın;
kendi etrafımda dönüyorum
alem dönüyor yıldızlar dönüyor
güneş dönüyor dünya dönüyor
ben neden ölemiyorum...

dip yapıyorum, doymuyorum
uçuyorum, görmüyorum
dalgalar dalgalar
söyleyin ben kimim
"kimbilir"de bilemiyor
ben hiç bilemiyorum

deryada dümeni kırılmış bir gemi
yoksa feleği şaşmış bir hayal miyim
atam anam eşim kardeşim...
bir bütün milletim
söyleyin ben şair miyim neyim

hayır hayır çekil karşımdan “hokkabaz kör kuyu”

internet rengarenk zihin bahçesi
internet ömrümü yemiş anlamdır
internet kapanır ölürse sesi
internet cennete düşmüş toplamdır

üstat; üzgünüm, seni öldürmeye geliyorum.

hayır hayır.. “dört nala gelip… bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket ...”
kimin?

cennet ; yokluklarda intihar bebek
cehennem; yalanla yücelen şebek
davet; ölünce mi kıymetli insan
hasret; eksikliği bitmeyen lisan

üstat; yorgunum, seni öldürmeye geliyorum

hayır hayır…
yaşatmaya ant içtim
yaşamayı göze alamıyorum

söyleyin; kır çiçekleri çimenler
kırlangıçlar bulutlar rüzgarlar
sarı ayva kırmızı elma yeşil erik

söyleyin;
deryadaki balık sürüsü
çobandaki topuz asa
işçideki eldiven
memurdaki kalem
bankadaki hesap sahipleri
meclisteki vekiller
ev hanımları iş kadınları

mafya babaları…
mafyalarla iş tutan işgüzarlar…

dededen yetim nineden öksüz
kenar mahalledeki şehit evi
söyleyin
şoför kardeşim
yurt dışındaki işçilerim
içindeki asgari ücretlim
söyleyin; ben kimim.

yoksa ben miyim
tanrının emzirdiği o ruh
meleklerin sarıp sarmaladığı
peygamberlerin sultanların akıl danıştığı hızır
evliyadaki zikir
delideki akıl
kaybolmuştaki sırlı kayıp
kahrı yoğuran kalp
kendi kanıyla beslenen insan ben miyim
kendi kanıyla beslenen devlet ben miyim

ben miyim
tanrıyı yaratan meçhul
ben miyim cennet cehennem
ben miyim araf

hayır hayır
ben değilim kulu kölesi
yalanın aldatmanın art niyetin cahılları
barış deyip kelle kesen
sevgi deyip zulmü besleyen
ganimet peşinde koşan koşturan
ben olamam
kilisedeki çan
camideki ezan
semahtaki adem ben olamam.

sen de olamazsın yiğidim, sen de!

ben değilim size
ne can ne de canan

bu vatan son vatan
“üşüyorum…
uzak, çok uzak bir yerleri özlüyorum.”
“uzun ince bir yolda..”

sarayların ve gökdelenlerin olmadığı...
çiftçinin çobanın öğretmenin...
müslümanın dinsizin ateistin her türlü inancın
devlet başından
hesap sorabildiği bir mahkeme düşlüyorum.

bir memleket düşlüyorum ölmeden.

söyleyin de bileyim.
ben kimim...