Kim Bilir

Taş gibi oluyor

Kol kasları bacak kasları

İncelmeye çalışırken beller

Parlamaya başlıyor yüzler

Uzuyor kirpikler

Saçlar türlü şekle koşuyor

Ve kalpler yosun tutmuş Tanrı gibi

Taş gibi bir Tanrı arıyoruz sevgili niyetine

Ve araya giriyor demir çelik bakır

Robotlar üretmeye başlıyoruz kendimize

Elektirikten zihinleriyle

Hayallerimizi yaşatmak için bize

Serenat yapmaya başlıyor gelen günler

Robot Mecnun ile insan Leyla’nın

Robot Şirin ile insan Ferhat’ın

Çağı yaklaşıyor günden güne

Robotlar hangi Tanrıya tapacak

Hangi savaşı verecek biz ölmeden

Tabiattan duyduğumuz sesleri

Taklit edecek mi onlar da hayvanları

Vahşi mülayim şımarık türlü çeşit hayvanları

Bitkiler neye dönüşecek fabrikalarda

Ve çocuklar büyüyecek mi yeni dünyada

Yoksa büyümeden mi ölecek

Ölüm daha basit bir şekilde

Yaklaşacak gelecekte

Bir varmışsın bir yokmuşsun dedikleri dünya

Mutlak hiçliğe sarılacak

Ağlayacak mı gülecek mi

Kim bilir neden sonra