Koridor

Işığı terk ettiğim gecenin bir yarısında irkildim aniden…

Ve ardından iffetsiz kollarına koştum kapı komşum Gomoralı Mukaddes’in

Rift şifacıları aşkına;

Sırtında alaca bir yaban domuzu postu ile karşıladı beni… Üryandı anadan!

Of Mukaddes;

Ruhu şad olsun Platon’un,

Domuz Postuna sarmalayıp çıplağında uyut beni…

Işığı terk ettiğim gecenin bir yarısında irkildim aniden…

Aşüfte ve kutsal yıldızlar el ele kayıyorlardı gökyüzü ekseninde

Rift şifacıları aşkına;

Doğruymuş demek, Gala gecesindeydi çünkü binlerce melek!

Büyülenmiş bir halde

Trajikomik ve bir o kadar da ritmik hazırız alkışları tutuyordu her biri

Cehennem kabaresindeki tek kişilik nü gösterisine İblisin

Işığı terk ettiğim gecenin bir yarısında irkildim aniden…

Korku ve ümitlerin döngüsel yalan çemberinde

Mendilim sende oynuyordu çocuklar Arnavut kaldırımlı sokaklarda

Rift şifacıları aşkına;

Bakir değildi hiçbiri

Ve

Muazzam bir görsellikle çakıyordu yağmur yüklü bulutlarda

Her birinin günahkar piçliği…