S / O'na

Şiir liriği kalbim

acı içtiğim zamana

kalbimin soğuk yarasına düşen

özleyiş üzerine siyah şiirim

bugünlerde

dağınık sözcüklerim

bilinmesin hasret giyinmiş

ıslak bir zamansızlığa

ceplerim ağzına kadar dolu

bize dair bıraktığın izleri alıp

resmiyetsiz bir saklanış yazacağım

bilme

sen parçalanmışımdan kanayan

üstü başı biz olan

renksiz boyalara

adsız bir fırçayla banarak

acısına bir tuvale edilmiş

bir ressamın gözlerinden

boyanmış duvarlarım

ki özlemin göğüs kafesimde  çıra 

gözlerimin ırmağından

Mayıs'ın kış geceleri tutuyor

bildiğin daha da ötesi

içimin buzlanmış yollarında

bir yaz başı yetimliği ağlıyor

sensizliği ayraç yapıp

sayfalar arasına koyduğum

kapının aralığına düşen

yorgun sızmalarımı

göğsümün ebediyetine tutturduğum

şu okunası kitabı

masaya koymamla

yüreğime olmayışını vurması

bir oluyor

Gecenin rutubet grisi miydim sevgili

oysa

yokluğunu

bir kitabın farklı anlatımlarıyla okurum

ki

bilirsin

ezber sevmem

hele seni düşünürken

bir kitabı asla ezberlemem

başı uçurum

sonu kuş kanadı olan

farklı lisanlar da seni okurum

kendine tutuşmuş

bir mum ışığı halim

aynada ağlayan k/adına

dahası korkunç zemheri adlı bir yarım ezgi

kulaklarıma dayanıp son duyduğum haliyle

sesini yatırıyor duyuma

ayrılığın

titrek melodisiyle öldürüyor

usuma düşen aşka

artık düşüne bildiğim kadarıyla

meczup yalnızlığımın ironi susması

seni düşlediğim kadar aklımdasın

hadi

öldür bizi hakkını kaybetmiş yarını