Sahte Cennet

bolca kırpıntı 

az biraz kanayan yara

haddinden fazla da yarım kalmış laflarımın toplamıyım ben

neden olmasınların dilimdeki  kalıntılarını 

derimi çürüten beklentilerin leş gibi kokusunu

ve

tüm o yanlış anlamalarımı da eklersen sıfatıma  

söylesene 

bu halde aralarsan ruhumun kapılarını 

öldürmekten başka ne işe yararım ki gözünde 

kendini kandırmacalı rüyaları özlemenin bir anlamı yok inan

sindiremediğim bir öfkeyle dalıyorum ben hep uykularıma  

iyice emin olmak için uyandırılamayacağımdan  

altında uzanacağım ağacı iyice kurutup gökyüzünü aralıyorum 

sonra  

güneşin tüm sıcağıyla her hücremi yakıp 

sana iki beden büyük gelecek alevlerle 

kendimden geçerek dalıyorum kabuslarıma 

şaşırdın mı

şaşırma   

dışımdaki cehennemin acısını bir süre unutmak için 

seçtiğim alevlerle yanmayı bir ödül sayarım çünkü varlığıma   

sanma ki bunca iğrençlik arasında içimdeki ruhun hepsini tükettim

her şeye rağmen 

hayallerim var benim 

hatta

seninkilerden daha korkusuzca

gidebildiğim ülkeler var mesela 

bakabildiğim gözler yalansızca

dokunduğumda alev almayan tenler 

zevk ile inlediğim nice gizlilerim var koynunda  

halen şaşırıp  

bunca tükenmişlik içinde nasıl yaşanır diye mi soruyorsun bana

karanlık diye seslensen bile sen bana

en azından benim cehennemimde hayal kurmak bir suç değil insanlara 

evet ben 

cebimde cehennemi taşısam da

düşleyebilerek dalıyorum uykulara

peki ya sen

hangi sahte cennette avunuyorsun yalanlarınla