Savaş

alev aldı toprak

cehennem taşarken yerin dibinden

mazlumun kanıyla yıkanırken gece

bir melek daha düştü  cennetten

ölüme!!!

kan kokuyor her yer

uluyor ulu orta bir kopek

binlerce günahın ağırlığıyla yarılırken gök kubbe 

düşüyor içinden birer birer  

parçalanıp melekler yerlere 

/etleri üzerinde daha kemiklerin

kanıyor kemikler oluk oluk 

düşerken  yerlere/

beş köşeli bir alev kapanı 

beş iblis, şehvetiyle parlar göz bebeklerinde

yeniden doğuşunun habercisi bu parıltı  

karanlığın nefesidir bu esen teninde 

her gece bir rahim daha parçalanıyor 

içinde büyüyen şeytani tohumun vahşiliğinde

can veriyor melekler her defasında 

ölümün nefesi gezinirken kutsal bahçelerde 

/ilk isyankarın zehirli suyuyla doldu kutsal kase

içten içe bir iblis büyüyordu

el değmemiş cennet bahçelerinde.../