Sesin
sesin içimde kaldı; gidince sen!
söküp alamadım sesini içimden
ne yana dönsem hep yalan çınlıyor şimdi
"seni seviyorum"
diyor sesin, içimden içime
bir çocuk oturmuş gövdeme
yabancı şimdi o çocuk
ama inanıyor yine, inanıyor sesine
bir çocuk ağlatıyorum!
kalbimi aklıma yaralatıp
o yaradan aşkı, sevdayı akıtıyorum.
Şiirin düşünsel boyutu ne güzel bir sesin içte kalması. Kutlarım kaleminizi.