Sivas'a Kar Yağıyor

Kelebek kelebek gök kubbeden,
Beyazlardan daha beyaz
Aksakallı dedem gibi,
Yüzümü döndüğüm kıbleden,
Tane tane, lapa lapa
Sivas'a kar yağıyor...

Bir baksan şunun şurasına!
Zemheri giyinmede her yer
Koç katımı, gün dönümü
Abrul beşi, mart dokuzu
Şehrayin bir dünyadan,
Sivas'a kar yağıyor...

O bir Selçuklu Şehzadesi!
Sanki Aksak Timur'dan
Bulutlarda saya gecesi
Yumak yumak bir nurdan.
Işıl ışıl, pırıl pırıl
Gözyaşları Sarıkamış'tan!
Sivas'a kar yağıyor...

Mangallarda sessiz gece!
Ne kadar özlemiş közünü.
Küsüp gitmiş ay dede!
Çekmiş gözümden gözünü...
Gökmedrese, Çifte minare,
Uluların ulu cami,
Hüzün yüklü Kırkkızlardan,
Sivas'a kar yağıyor...

Çocukluk kızağımın,
Artık pasını açmak lazım!
Sırt üstü höllüklük yokuşundan,
'Tarhana' kaymak lazım!
Oralarda bir yerlere sinmiş,
Boynu bükük ve suskun
Çocukluğumu bulmak lazım!
Oysa şimdi uzaklardan,
Sivas'a kar yağıyor...

Kızılırmak'ta yalnızlığın
Kendisine dönüşü var.
Öyle ki, yıldız dağını
Çıkarıp yüzgörümlüğünü
Ve... Uzatıp mavi dudağını
Hasretle öpüşü var.
Vuslat mı, hasret mi?
Vakti gelmiş kavuşmanın,
Sivas'a kar yağıyor...

Kardan adamlara benden
Uykularım hediye olsun!
Elimde süpürgem var,
Gölgeler ne diye olsun...
'Çerkez'in kahvede bir kış gecesi'
Çatayazı bir maviye küsüp,
Üşümüş gözlerinde tebessümle
Sarılıp boynuna şehrimin,
Çocukluğum senin olsun!