Talan Dünya

Alemi seyran için koyuldum yola

Görmek ister isen gez, dolan dediler

Şu perişan ahvali sordum her kula

Bir felaket yıkımdır,olan dediler

Yollar hep diken dolu, yollar dert, çile

Acep sonu varır mı uca, menzile?

Zulmette sönmüş ışık, ahuzar ile

Çok şanslıdır yolunu bulan dediler

Nehir, ırmak kurumuş, su yok göllerde

Deniz siyaha çalar, dağlarsa yerde

Nerde kırmızı, mavi, yeşiller nerde?

Var mı ki kıymetini bilen dediler

Kuzular kurda dönmüş, çakalla gezer

Karalar birlik olmuş, beyazı ezer

Herkes kendi akına methiye düzer

İnanma sen onlara, yalan dediler

Bakındım dört bir yana hiç göremedim

Gelenden geçenden izahat istedim

Nereye sakladılar sevgiyi dedim

Kuşların gagasında filan dediler

Yer yanıp kavruluyor, gök eder aman

Bulutlar alev almış, ağlar asuman

Tutuşturup elime bir kül, bir duman

Al, insandan geriye kalan dediler