Yaftası İblisten Metazori / De-ja-vu
-Sizlere ait değil artık ruhlarınız...
-Şayet
Görmek istiyorsanız ışığı yeniden
Diz çökün huzurumda
Ve
Yalvarın insafsızlığıma...
-Kuşkusuz
Uniseks şefkat yüklü kollarıyla sımsıkı sarmalayıp
Kucaklayacaktır
Her birinizin kokuşmuş bedenini
Yüce bağışlayıcılığım!
.
.
.
Karanlığa hapsedildi bencil arzuların kutsallığı binlerce yıldır...
Hiçe sayıldı öfkesi kadim/devrik iktidarın
Çoğulken dahi tekil yaşıyorken aslında her insan
Alçakça kandırıldılar
Ölüm sonrası toplu *meşk seansı vaatleriyle
...!
.
.
.
-Damgalanmış sığırlar gibi yaşadınız...
-Uçsuz çöllerde suya hasret fillerin *açgözlülüğüyle hortumlanıyorken
Kutsal ganimetleriniz (akıllarınız)
Yontusu meşeden ucube abideler oldunuz cehalete
-El koyma vaktidir artık...
-Af dileme vakti kadim iktidardan...
-Kusursuz işçilikle yeniden şekillendirilme vakti...
-Kızıl gezegenin zevk yörüngesine oturtulma vakti ya da
Bilge ellerde tarifsiz acılar çekerek...
-Nedir ki sanki doğru olan;
-Ruhu sonsuzluğun özgür kanatlarına bırakmak mı?
Köleliğin edilgenliğine isyan
'Nihayetlerinizde mutlak göreceksiniz gerçek ışığı...'
Ezber telkinleri mi? Yoksa
Nefisleri hint kenevirli despot vaizlerin
-Şimdi
Koca bir hiç uğruna yaşamlarını feda edenler
İyi dinleyin beni;
-Alınacaktır
Her birinizin intikamı!
-Ki
Binlerce yıldır bugünler için *TERTEMİZ beklettiğim
Uniseks hizmetli cehennem döşeğimde
Tek tek sorulacaktır
O kahpe vaizlerin her birine tüm yaptıklarının hesabı...
çok pek postmodern şiir bu aşar benim köyümün dağlarini ve köylü düşüncelerim içinden vın diye geçer
köylü safliğimla yine de kutsanmiştir şiir şairi vides değiştirebilir..