Yalnızlık

Gelsen sessizce karşıma
O güzel boynunu öne eğsen...
Süzülüp yaşlı gözlerimden
Kristal bir geceye inat
Usulca gölgeme değsen.

Sonra...
Narin parmaklarında tuttuğun,
O ürkek yüreğini bana uzatıp,
Duyulmamış, taptaze...
Bir içli şiir söylesen.

Rüzgârlarda efil efil saçlarınla,
Kırkikindi yağmurlarıyla dönsen.
Ve... Sen yokluğumla yok olup,
Sokak lambalarında sönsen.

O güzel ay parçası yüzünün
Esmere küsmüş gamzesine
Hüzünler karışsa...
Ve... Karşımda pırıl pırıl,
Titreyen bir ışık olsan...

Her gece içimde büyüttüğüm
Yağız huzmelerle sırılsıklam,
Kül rengi kaldırımlarım şahit...
Hala bana âşık olmasan!

Artık geceler duymaz hicranımı
Vefasız gözlerini unut dal uçlarında
Gözlerinde yuva yapsa karıncalar,
Sen ki... Ölsen üşüyen avuçlarımda...