Aforizmalar - 7
Seni bir daha hiç anmayacağım bile diyorum da.
Ah bu geceler olmasa...
Senden öncesini de kaybettim,senden sonrasını da.
Şimdi neredeyim bilmiyorum...
Ben hep geride kalan ve bekleyen oldum.
Baksanıza saatin bile ömrü doldu,o hala gelmedi...
Kalbimizden,ömrümüzden çaldık.
Mutlu günlerimizi de kararttık neye yaradı ?
Yine yaranamadık değil mi ?
Bir mucize bekliyorum.
Sensizliğe değil,sana uyandığım bir günü bekliyorum...
Şimdi bu şehirde,ocak ayının son günlerinde yanımda olmalısın ve giderken açtığın yarama dokunmalısın.Çünkü senden geriye bir tek o kaldı.
Seni benim gibi seven birini bulamazsın diyordun ya,bulmak için aramak lazım.Kalbimde sen olduğun sürece yeni birisini arayamam,sevgime ihanet edemem ki...
Ecel olsan da gel sevgilim.
Böyle bir son sana yakışmasa da bana yakışır.
Sen gel,ecel gibi gel...
Bu şehre ölüm geri geldi dediklerinde anlayamamıştım.
Meğer o senmişsin sevdiğim.
Giderken bıraktığın yokluğunu,şimdi benden almaya gelmişsin.
Hoş geldin...
Buğulu camlarda bile,sensiz aldığım nefesimin izi var sevgili...
Bir kere sustum ya sana,kalbimin senin için atışlarını artık dinleyemezsin...