Akay Garden

Otel lobisinde ben ve yaşam arasındaki kara kökünü bulmaya çalışırken yanıma 8-9 yaşlarında sevimliliğiyle banamısın demeyen bir kerata göründü. Sanırım ismi Kerem idi. Bir ara annesi seslenmişti. Oradan biliyorum.

Daha anne karnındayken ultrasonda Kerem, hep sağ elini bedeniyle kamufle etmiştir. O yüzden ultrasonda sağlam görülmüştür. Esasında kerem tıbba ve ailesine sürpriz yaptı.

Kerem, daha birçokları gibi anne karnında elleri gelişmeyen tek evlat değil. Onun gibi pek çoğunu örneklerle çoğaltabiliriz.

Büyüdü ve okula başladı. Haliyle aksak anatomi profili biraz moralini bozacaktı. Arkadaşları O'na, moralini bozacak türlü lakaplar takmaya başlarken Kerem kendini sorgulamaya koyuldu.

-''Anne, arkadaşlarım neden benimle dalga geçiyor?''
-''Seni bu şekilde seviyorlar oğlum; sen onlara bakma...''

Anne ortasını bulmaya çalışsa da onun da yüreği yanar. Direği olmayan bu dünyada ana yüreği bir başka atmaktadır. Tüm bu olanlar ona kamçı gibi gelir.
Bizim Kerem bir zaman geçtikten sonra matematikte bir hayli başarılı olmuştur. Anne baba gizli saklı melankolik hallerini bir yana bırakır artık; gurur duymanın zamanı gelmiştir. Oğullarının erken yaşta yüzme becerisi ve aynı zamanda aktif sosyal yaşantısı herkese şapka çıkartır.

Sanırım Kerem'in engeli onu diğerlerinden farklı kıldı.

Bir keresinde Kerem'in ailesi ile güllük gülistanlık bir günde, denizde yüzerken yanındaki çocuklar avuçlarıyla su alıp kumdan kaleye döküyorlardı. Bizim Kerem rahat durur mu? O da yeltenir, lakin avucundaki su ömrü gibi akıp gider.
Bunları nereden mi biliyorum; çünkü ben Kerem'le tanıştım...

İşte bu da masmavi dünyamızdan bir örnekti ve hayata akıp gitti. Ne zaman nerede karşımıza çıkar Kerem gibi kardeşler, bilinmez. En azından farkına varmak güzeldi. İnsanlarla din, ırk, mezhep, renk gözetmeden konuşuyoruz, tanışıyoruz. Herkes benim bir hayata duruşum var der. Hadi ben buna inandım, yanımdaki de inandı, herkes inandı, hatta bütün evren inandı. Şöyle diyelim, o duruşunuza engellileri, sokak çocuklarını ve aksak yaşayan bütün dostları ekleyebilir misiniz; meşhur duruşunuza ben ekledim gitti çünkü. Ben insanı, tabiat anayı, her şeyi seviyorum.

?'Sevdim, sevilmedim; seveni sevemedim'' olmamak için her şeyin farkında olun. Çünkü zaman şu an bile akıp gitmekte...

09.09.2010 Çeşme