Anlamıyorum

Dün bir kedi gördüm , dünden önceki gün bir tavşan gördüm, bugün ise insanları gördüm.
İlk ikisine dokunmak ,sevmek istedim.Annem izin vermedi, yasakmış sanırım.İnsanlardan kaçmak istedim hepsi bana acıyorak bakıyorlardı.Sinir bozucuydu.Annem yine izin vermedi , onlardan kaçmamalıymışım.Oysa o koca binanın içindeki kimse bana bakmıyordu.Sadece kusma ve ağlama sesleri vardı.Tıpkı bendeki gibi...Çok garipti hiç biri ağlamıyor sadece önlerindeki yemeğin güzel olmadığını söylüyordular.Oysa ben...Midem bulandığı için 1 ay yemek yiyemediğim zaman her şeyi yiyeceğime yemin ediyordum.İşte yine o koca bina...Canım acıdı, yine acıdı.Elime yine o ince şeyi soktular.Anne bunun sonu yok mu?Bir poşet dolusu o kırmızıdan getirdiler yine.İstemiyorum ki ben onu.Ertesi gün yine kusmalarım başladı.Kusarken canım acıyor, baba.Annem yine kızıyor bana yemek yemediğim için oysa bir bilsen anne, ne kadar çok yemeği istediğimi.Aynaya bakıyorum şu an tek gördüğüm mor göz altları , geriye kalan iki tel minik saç teli....Oysa daha önce benim yaşımdaki kızların kel olduğunu hiç görmemiştim.Onların saçı hep uzun olurdu..Anneleri saçlarını tarardı.Hala anlamıyorum o insanlar neden bana öyle baktı ?