Anlayamadım

Neler gelir neler aklına da bir kez olsun konuşamazsın, zordur hayatın yükü taşıyamazsın, dolar gözlerin ağlayamazsın. Her şey üstüne gelir ve sen çok şey yapmak istesen de yapamazsın...
Ve bir gün kalırsın bir başına... Anılar gelir o akılsız başına, yanarsın yaptığın hatalara. O günlere dönmek istesen de dönemezsin...
Öyle bir gün gelir ki çıkmazlara girersin, değil yaşamak ölmek istersin. Deliler gibi aramak istersin yaptığın her hatayı düzeltmek için ama nafile düzeleceğine inandığın her şey için iş işten geçmiş olur...
İşte o an hayatın insana nasıl bir oyun oynadığını anlarsın. Sustuğun ve zamanında savaşmadığın için kendinden nefret edersin...
İşte benim hikâyem de tam bu sırada başladı...
İnsanlara olan güvenimi kaybettiğim bir zamandı. Gerçi benim kendime dahi güvenim gitmişti. Yaptığım tek şey hayallerime sığınıp onlar için mücadele vermekti.
Zamanla iyice değiştim kendime tekrardan güvenmeye başladım ama aklımda hep hayalimde yarattığım insanı başkasıyla gördüğüm o an vardı. O anı hatırladıkça daha da güçlendim daha bir azimle savaştım hayata karşı...
Sonra ne mi oldu?
Aylar geçti ben hayatıma kaldığım yerden ve uğruna inandığım şeyler için savaşmaya devam ettim.
Bir daha hiç hayatıma gireceğini tahmin etmezken, sen geldin... Tam unuttum artık sağlam ayaklarla hayata basıyorum derken sen girdin sessizce hayatıma. Ve sen yine her şeyden habersizdin...
Savaştım!
Kimseye tek kelime laf etmeden kendi içimde savaştım seninle. Ama o gece bütün büyü bozuldu.
Artık engel olamayacak duruma geldiğimi anladım çünkü Hayalini kurduğum ama asla bir daha hayatıma girmeyeceğini düşündüğüm adam yanımdaydı. Sen yanımdaydın...
Duygularımın tekrar esiri olmamak için sustum belki de ortamı bozmamak için suskunluğumu sana değil de pembe yalanlara bağladım...
Biliyor musun? Ben aslında Senden tek bir ışık bekledim, yüreğimdeki yangını söndürecek ve nefes almamı kolaylaştıracak, tek bir ışık!
Ama Sen de hiç yer edinememişliğin verdiği bir sızı vardı yüreğimde. Hep kendimi sorguladım nedensizce... Sana bedenen bu kadar yakınken, yüreğine neden yakın olamadığım için kendimde aradım bütün suçu...
Sahi benim suçum neydi? Seni bu denli sevmek mi?
Ben bunu da anlayamadım...

02.03.2012