Anneme

21 yaşındaydım,gerçek acı nedir daha tanışmamıştım,birgün önce kahkahalar içinde egleniyorduk,okadar çok gülmüştünki; yarını bilmeden
seni kaybedecegim aklıma bile gelmezdi düşünemezdim sensizliği ama ertesi sabah yoktun anne herşeyinle gittmiştin kokunu bile yanında götürmüştün.senden bana sadece soguk bendenin kalmıştı
gözümün önünden gitmiyor kollarımda can verişin bogazıma takılı kalan kelimeler içimden attıgım çıglıklar. öylece kaldım hiçbirşey yapamadım sesizce gidişine çok canım yanıyor anne
sensizliğe hazırdeğildim oysa daha çok şeyler vardı beraber yapacagımız daha çok sarılıp aglayacaktım kucagında,daha çok gülecek günlerimiz olacaktı sana okadar ihtiyacım varki anlatamam annem
Bak anne şimdi 25 yaşındayım evlendim senin olur dediğin çocukla birde kızım var anne adını koydum ona.aynı sana benziyor sarılıp kokluyorum onu sen diye ama yinede senin yerini tutmuyor.
senden öğrenmiştim nasıll iyi anne olunacagımı.
birde sen hep derdin ya kimse anne kadar sevmez diye ögrendim şimdi annem kimse sevmiyor senin kadar.sen kıyamazdın evladına bazen kavga ederdir kırardımda seni sonra hatamı anlayınca sarılırdım sana önce kızardın ama dayanamazdın hemen sende sarılırdın aglamaya başlardık sonra affedi verirdin hemencik.sen affediyordun anne ama hayat affetmiyor işte
annem seni okadar çok özledimki anlatamam.sana birdaha sarılıp kokunu içimeçekip öpmek için neler vermezdimki
annem ne olur rüyalarıma gel orda bari hayalini öpeyim koklayım dertleşeyim çok ihtiyacım var sana burda çok yanlızım.yaşarkende melek olan annem,melek annem seni çok seviyorum.

eğer anneniz yanındaysa herşeyi unutup ona sıkıca sarılın ve öpün çünkü yarın olmayabilir.