Aşık Oluyordum

Yaklaşık 15 ay önce tanışmış iki arkadaştık biz seninle.Aynı iş yerinde asgari ücretle calışıyorduk.Aramız gayet iyiydi.Zamanla kaynaşmıştıkta.Aramıza o hep bahsi geçen kara kedi bile girememişti.Ve bir zaman sonra bir zelzele yaşadı kalbim.Bir arççı sarsıntı , belki de büyük depremlerin habercisiydi.Kim bilebilir di ki.Bir gün aklıma düştün oradan da kalbime.Hoşlantı mı dedim kendime. Acabalarla geçirmiştim iki üç günümü. Hoşlantı gibi görünüyordu önceleri.Hergün seni görmek için gelinen iş yeri , aynı havayı soludugumuz gökyüzü. Anlamıyordum ne oldugunu.Ve bir gece tam yatacakken saatlerce düşünmüştüm seni.Yan yana koymuştum bizi.Olur muyuz yapabilir miyiz diye.Sonra kapıldım gülüşüne.Zaaflarım oluştu sende. Örneğin gülüşün gibi, gözlerin gibi.Sesin koridorun diğer tarafından geliyordu , benimde kalbimin ritmi değişiyordu.Her gün büyük bir hazla geliyordum işe. Gülüşünü görmek için güldürdüğüm anlar oluyordu. Şiirler yazmıştım o gülüşüne. Aklımdan cıkmadın.Gitmiyordu hayalin.Biliyordum hayır diyeceğini o yuzden düşünüyordum sadece.Nasıl acılacagımı planlıyordum. Ne tarafa dönsem bir cıkmaz vardı karsımda.Açılamıyordum sana. Senin gibi bir kızı daha tanımamıştı bu beden.Hem karakter olarak hem yapı olarak. Sen aşkın ne oldugunu biliyordun.Sevmeyi biliyordun.Sevilmeyi biliyordun , değeri biliyordun.O kadar temizdi ki yüreğin bir o kadar da saf. Kaybetmeye cok korkuyordum. Açılamıyordum işte.Yapamıyordum gideceğinden korkuyordum. Ama cevabının ne olacagını biliyordum. En son kararımı vermiştim acılacaktım sana. Çünkü sahiden seviyordum. Söylediklerimde yalan payı yoktu ki sen benim yalan söylemeyecegimi benden daha iyi biliyordun. Sen beni tanıyordun. İçimi dışımı biliyordun. ve zaman gelmişti sanırım.Acılacaktım. Öyle de yaptım. Yüreğimden gecenleri dizdim birbiri ardına.Söyledim ne varsa.Fakat beynimde duüşündüklerimi henüz söyleyememiştim.Söyleyemezdim.Çünkü olmayacagını biliyordum . Ama bir nebzede olsa rahatlamış hissediyordum kendimi. Fakat olay bundan sonra baslıyordu. İşe geldiğim ertesi gün kapıda beklemiştim.Karsına nasıl cıkacaktım. Acaba ne yapcaktım seni görünce.Neyse ki girdim içeri sende oradaydın.Bir günaydın sözü düştü dudaklarından. Tebessüm ettirmişti bana. kimse bilmiyordu bu öyküyü.İçimde büyüyordu.Yeşeriyordu kalbimde. bir kac gun böyle devam ettirmiştim fakat sıgmıyordum kalbime.Beynime bedenime yüreğime. Yetmiyordu eksikti birşeyler. Bir arkadaşıma söylemiştim sıkı sıkı da tembihlemiştim onu.Agzından kacırma diye. Ve ondan bir ricada bulunmustum.Agzını arayacaktı nabza göre şerbet misali. Konusmustu benimle senden önce. Ona seni gercekten sevdiğimi söylemiştim gözlerimden de anlamıştı. Öyle demişti. Konusmadan sonra yanıma geldi anlattı bir bir. Yıkılmıştım ama hazırdım böyle bir duruma.Çünkü cevabı biliyordum. Biraz zamana bırakmak gerekiyor sanki. Belki iyi bir sevgili olabiliriz.İyi anlaşırız belki.Bekleyeceğim. Zaman herşeyin ilacıdır ya hani bakalım ilacım olabilecek mi.Onu bana getirebilecekmi.Bekleyeceğim Cünkü beklemeye değersin. Bir gün Bir ay değil yıllarca beklerim.Çünkü herşey sana değer. Bekliyorum ve sadece umut ediyorum.