Bekleme

Nasıl da geliştirdim çaresizliğimi; önce terziye verdim, söküklerini dikti. Sonra en konforlu mobilyamın üstüne dizdim, izledim. Elmacık kemikleri çıkıyordu gülerken mobilyanın, çaresizliği yatıracak başka yerim mi yoktu? Yatağıma alamazdım, orada yalnızlığım yatıyordu, yere döşek sersem, bir dolu gözyaşım döşeğimi havuz sanacaktı. Ben böyleydim işte fikrime yaraşmayan sevgili! Az ötede oynayıp, uzaktan seyre dalıp mavi gönül yarana bir de turuncu nefretini eklediğin biri... Kış bile üşüdü, içeri girdi. İlkbaharın yeşili artık seni sevmeyecekti.

Nasıl da değiştirdim merhametimi; merhametsiz yerimden vurdun ümitlerimin, taş bağladı kalbim...
Şuracıkta düştüğünü görsem, elimi uzatıp "Yaran taze mi, kanadın mı çok?" demem. Ben gönlünden kovulup düşerken sen tuttun mu elimden? Bej renkli düşmanlıklar nidalarına ismini kattılar, "beter olsun" dedi, şeytan, o zaten hep nefreti seçerdi.

Nasıl da özledim kendimi, bir bilsen! bir yerde bulsam, görsem, sarılıp alnımdan öpeceğim. Bir bulsam kendimi, kendime geleceğim.

Yorgunum, tamam; anladın. Öyle bir yorgunluk ki, senden sonra hiç kimseyi almadım. Senden sonra hiç kimseye kanmadım, senden sonra hiç kimseye "Seni seviyorum" demedim, senden sonra kalp yuvama nevresimli hayallerimi sermedim, onlara bakıp da, umutlanmadım; senden sonra ben sanki hiç yaşamadım. Kalbimi kırdığında sesi geliyordu eşyaların, sitemleriydi bu onların...
İntihar ettiler, artık hepsi ben gibi kırıldı. Yapışmaz, yapıştıramazsın. Şayet bir gün olur da seversen
Kader yapıştırırsa aşk tokadını o vakit anlarsın, birini sevip kırılınca bir daha yapıştırılamayacağını...

Sen sevmek nedir, bilmezsin beş vakit gülse gözlerin, gecenin birinde bir anda ah edersin.
Sen sevmek nedir bilmezsin. Ağlamayı unutmuş gözlerim, mendile lüzum yok.

Paket yaptım güzel günlerimizi kapın çalacak az sonra, döner sanıp da yeme; zaten geriye dönmez artık o güzel günler. Sen artık döner de yeme sevgili, ümitlerin aşerir, bitap düşersin; ümitlerin kızışır, viran eylersin. Sen artık beni döner diye bekleme sevgili, ben kendime dönemedim ki, sana döneyim!