Belkide Hâla

Sana okuyup okumayacağımın belli olmadığı, bir kağıt parçasıyla başbaşayım. Uzun zamandır aslında, neden olduğunu bilmediğim bir üzüntü var içimde. Belki de artık kaldırmak çok güç yokluğunu. Tahmin edebiliyorum, olanları yada olacakları.. Belki de, o gün onları söylemeseydim şimdi elimde bir kağıtla bunları yazıyor olmayabilirdim. Biliyorum; hep haklıydın. Söylediklerinde, davranışlarında ve tavırlarında. Bazen, insan kendine söz geçiremez ya hani. Ne olduğu belirsiz bir tavır edinir ya kendine, onu yaşadım kim bilir. Pişmanlıklarımdan bir tanesi daha işte, keşke yapmasaydım dediklerimden biri daha. Bu kaçıncı sence? Yaptıklarımın çoğu, hata ve üzüntü ile sonuçlandığı için belkide, şimdi birşey yaparken, hatta nefes alırken tereddüt ediyorum. Birgün eğerki; biri daha çıkarsa karşıma senin gibi, onuda kaybetmek korkusuda sarıyor olabilir içimi.

Hep korkardım, hep düşünürdüm birgün eğerki, onu kaybedersem ne olacak derdim. Yaşayamam, ölürüm biterim derdim. Ama gel gör ki, sensiz yaşamaya vaktim oluyor. Bazen ne yazıktır ki, insanın yaşadıklarından ders alması o kadar uzun sürüyor ki.. Önemli olan ders almak değil miydi? Aldım dersimi.. Sevmeye vakit bulduğum zamanlarda, sen başkasını sevsende artık ben seni sevdim. Kim bilir, belkide kalbimde o kadar büyük bir yara açtın ki, hayali bir sevgi dolduruyorda olabilir. Olasılıklara vurduğum bir hayatın, yaşadığım bu bedenin ağzı ile, kurduğum cümlelerin neredeyse hepsinde ''olabilir'' kullanıyorum. Çünkü; hep kesin dediğim şeylerin, beni yanıltıp üzmesinden sıkıldım..

Aylar geçse de aradan, dinlediğim şarkılarda, bana nasihat veren insanlarda nedendir bilmiyorum, ama hep seni anımsatacak birşeyler buluyorum. Elinin altındakinin kıymetini bilmemek böyle olsa gerek ki; giden geleni aratır derler ya hani, keşke birisi gelseydi de arasaydım seni. Keşke, sabah uyandığımda sen yerine, aklıma gelseydi başka biri..

Seni kaybetmenin acısı bambaşkaydı, ne şuana kadar çektiğim acılara nede başka birşeye benziyordu. Aptal ben! Nasıl da farketmedim olanı biteni. Aşk kör etti belkide gözümü. Eğer birgün sana bu mektubu verirsem, bu satırları okumaya başladığında sakın anlamaya calışma.

Sana değil aslında, kendime kızıyorum. Sana çok kızdım ama, kendimle kıyasladığımda ağır basıyor yaptıklarım. Yaptıklarım da sadece sevmeden ibaret olmasıda apayrı bir konu. Seni çok özledim...

Sanki, hergün seni bir önceki günden daha çok seviyorum. İçimde birşeyler kabarıyor.. Kendime hakim olamıyorum.. Sadece, sadece ayaklarım sana gelmeye kalktığında onlara engel oluyorum. Kim bilir, belkide gelsem bir yerlerde birşeyler değişir. Sanmıyorum ama, düşünmeden de edemiyorum..

Şuan belkide karşımda olsan, sana beni affetmen için yalvarırdım. Öyle bir durumdayım işte, seni kaybetmenin pişmanlığını yaşıyorum. Etrafa sahte gülücükler saçıp, sanki hiç birşey olmamış gibi davranıyorum. Bunu yapmak ne kadar zor biliyormusun?..

Göz boyuyorum kısacası, belkide kafamı omzuna yaslasa birisi. Deliler gibi haykırırdım, aradan onca zaman geçmesine rağmen seni hâla sevdiğimi. Artık cesaretim yok, aradaki başka kişiden ibaret herşey. Benim yapabileceğim birşey olsaydı ki, düşünmeden yapardım bu acıyı yaşamamak için artık seni özlememek için..

Seni özlemekten nefret ediyorum! Sende nefret edebileceğim tek şey, sadece seni özlemek işte.

Bu ne kadar zor biliyormusun; Sevdiğinin başka birisini sevmesi, baş birisinin elini tutması, başka birisine sarılması, başka birisini öpmesi, başka birisine derdini anlatması, başka birinin gözlerine bakması.. Oysaki; bir zamanlar bunların hepsini bana yapardın.. Şimdi...

En zoruda ne biliyormusun; sevdiğin başka birisini severken, senin inatla onu sevmen. Tıpkı, senin başka birisini sevip, benim seni sevmem gibi. Beni yıldırmayan, senden uzaklaştırmayan birşey var. Senden kopmamam için ısrarla ayakta duran, yıkılmayan birşey.. Bana bu güç nerden geliyor, neden geliyor.. Seni sevmek için neden uğraşıyorum.. Neden hala gözlerine bakabilmeyi istiyorum. Hepsinden geçip, neden seni uzaktan bile görmeye razı oluyorum.. Çünkü; ben seni, dünyadaki kimse gibi sevmedim. Ben seni, Rabbim'in yarattığı aşk'ın, en büyük gücüyle sevdim ki hala ve hala sana seni seviyorum, seviyorum..