Bende Hep Hüzün Saklıdır

Bende isterdim, herkes gibi sevinç, mutluluk veren şeyler paylaşmayı; ancak ne yaptıysam başaramadım. Benim adım dolaysıyla hüzün olmalıdır. Bende hüzün saklıdır. Olmuyor, olamıyor. Hüzün şarkılar, hüzün şiirleri yaşayan hep acı çeken biri nasıl yazamıyorsa bende öyleyim yazamıyorum. Her şey sıradanlaşıyor basitleşiyorsa, biz bundan kurtulamıyorsak, değiştirmek çabamızda zaman sonra işe yaramıyor. Biz hüzün satan çocuklar olmak zorundayız. Bizim kaderimizde de sonbahar yaprakları misali savrulmak, kurumak varsa bunun önüne geçemeyiz.
Aşkla bakmak bizim kaderimizdedir, ama içinde hep hüzün vardır. Bülbül bile başını almış gitmiş kendini hüzne bırskmış. Tarihte bütün bildiğimiz meşhur aşkların hepsinde hüzün varsa bizde de hüzün olacaktır. Sizde de gerçek bir şey varsa sonu hüzündür. Her gerçek olanda gerçekleşemeyen bir dürüm vardır. Bu durumun sonunda hep hüzün saklıdır.
Hüzün benim bakışlarımda, yüreğimde büyür yansır yüzüme, hep hüzün hep yalnızlık hep canımızı acıtır. bundan kurtulmaktır. Tüm olasılıklardan vazgeçmişliğim yokluğunda, tövbelerime düğümler atarak ayaklarına sermişsem gurur zindanlarımı. Sonbahar vururken yapraklarıma, gitmelerini boynu bükük izlerdi, her can çekişmesi ardında mutlaka bir hüzün saklıdır.





FERHAT KAÇAR
HAZİRAN 2010