Benliğimin Tam Ortası

kelimelerim kifayetsiz bu gün,dilim dirayetsiz,benliğim belirsiz,kişiliğim kişiliksiz..artık yarın çok uzak bana dünse asır doldurmuş..artık aşka olan düşüncelerim daha net "aşk" olmadı hiç biz yarattık beynimizde ,sokaktaki kediyi,yeşili,çikolatayı,arkadaşı,dostu,anneyi,babayı sevdiren o ismini koyamadığımız güçtür bizi karşı cinse iten..sonsuz bir kredi çekmişiz hayattan zamanı har vurup harman savurarak bedel ödüyoruz,anımızı anlamlı kılmak en büyük başarımız,karımız..kelimler gölünden bir ark yapıyoruz kalemimize,dilimize bu arktan taşıdıklarımzla yürek tarlamızı suluyoruz hasatını da dost diye topluyoruz..acaba dostluğu tam olarak kavrayabildik mi benim için hala eksiklik var tanımlamada acaba dost nedir ??
hayallerim pusulasız bu gün neye ve niçin gittiğimi bilmediğim bi yolda yürüyorum,yola da umut yolu demişim meğer kendimi avutmuşum dostlar hidayetten başka yol yol değildir..ya bizler neyiz? bilimsel olarak hayvanlarız ruhani olarakta çamurdan can verilmiş düşünebilen en üstün yaratılmışş..evet bizler bu alemin en üstün yaratılmışlarıyız ama bu dünyanın ve yaratanın en büyük düşmanları bizleriz..kim kendi evini bir başkasının yağmalamasına zarar vermesine göz yumar ?? ama bizler istediğimiz gibi hoyratça kullanıyoruz bu dünyayı ve sahibinden bir izin bile almıyoruz....gözlerimi otobüs camlarından dışarıya çevirdim ve bi etrafa baktım şu sokak lambası bile değilim ben, o bütün dünyayı ele geçiren karanlığa inat kendi önünü teslim etmiyor savaşıyor mücadele ediyor ve güneş doğana kadar önünde ki aydınlığı hiç bi şekilde karanlığa teslim etmiyor ya ben neyi aydınlatıyorum ve neye karşı savunuyorum aydınlığımı,düşünmek boşa sonuç koskoca bir hiç..şu dünyada bir sokak lambası olamadığım gibi bir makas da bıçakta sandalye de olamıyorum ya ben bu dünyada en üstün varlığım ama ben ne işe yararım ?? ancak üstün varlıklar dünyasında kendince bir hiç ......