Bir Nevi Hayatın Onbeşinci Basamağı

Niye yazmaya başladım bilmiyorum..
Birçok dostum ' diyebileceğim kişiler olmasına rağmen etrafımda;
Ben yine cümlelerime sığınıyorum..
Onları dost biliyorum adeta..
Sözlere sığmıyor bazen..
Sözler anlatamıyor derdimi..
Ve kalemin aynası oluyor adeta düşüncelerimin..
düşlerimin...
Ve bir a' harfi düşüveriyor
ve arkasından bir kaç gözyaşı..
defterim ıslanıveriyor..
gece saat 3 civarları..
sokaklar sessiz..
aklım bir kaç düşüncenin esiri olmuş..
cevaplarını bulamıyor..
nefret doluyor kalbim ister istemez..
hem nefret ;
hemde onun için kendi canımı verecek kadar
sonsuz bir aşk..
sonsuz mu?
belkide kendimi kandırıyorumdur?
belkide hatıralarıma karışan,
bir kaç kişiden biri olacaktır ..
ileride bir zamanlarda
belki gerçek bir aşkım olacak yanımda
geriye dönüp baktığımda
yüzümdeki tebessümün nedeni olacaktır..
bana aşkı hatırlatan..
ahh bir dakika
aşk mı?
daha yolun başındayım ya,
uzun bir ömrün
onbeşinci basamağında bir nevi..
aşk'tan bu kadar çabuk sıkılan
daha küçük bir kız..
göz yaşları aşk' yüzünden atan
sevgisini bağırmak isteyen sessizliğe sahip
küçük kız..
bu aralar kafası çok karışık..
çook soruları var,
cevapsız..
yanlız..
üzgün..