Biten Bir Sevda Serüveni

Bu mektubu yazarken sözler adeta kaçışıyor, birleşmiyor... Cümle olmak istemiyor. Bu gün ayrılıgımızın üstünden bir ay geçti... Sensiz soguk bir ay... Uykularımın firar ettiği , bedenimin dört duvar içinde hapis, sensizlikte kalemimin göz yaşlarıyla satırları doldurduğu, benliğiminse plastik dünyanda gezindiği bir ay... Şimdi neden bir ay sonra yazıyorsun diyebilirsin ; Cesaretimi toplayıp seninle konuşamamıştım, yüreğimde artık uykusuz ve acı dolu gecelerden bıkmıştı. Bu ucu yanık mektubu yazmaya karar verdim...Okuyunca ne söylüyeceklerini duyar gibiyim, almış kalemi eline edebiyat yapıyo yine dersin, zaten hep takılırdın süslü sözlere , anlayamazdın şiir'in özünü... Pembe dünyanda Polyanna'yı oynardın bunuda bir masal sanardın... Ama artık karar vermiştim senin acımayan canın canımı acıtıyordu ve yazmıyacaktım bu da sana kalemımden çıkan son sözlerim ;

Kalemim ağlamıştı kağıtlara,
Yüreğimin sesini haykırmıştı sayfalarca,
Kapılmıştı bir yalan sevdaya...
Artık anlamıştı yüreğim ;
Sevemeyecekti yalan sevdasını,
Ela gözlerine bakarken dolmayacaktı .
Yazmayacaktı bundan sonra kalemim
Hayatına yalan katan yari için,
Yüreğimin yapamadığını, yapmıştı ellerim
Kırılmıştı kalemim,
Bitmişti sevda serüveni
Söz verdi sevmeyecek yüreğim (...)

( Söylenecek söz çokta, idrak edecek yar yok ! )