Biz Vardık

Ben yada sen değil bizimkisi
Ortak söylemimizdi.
Bir zamanlar biz vardık
Paylaşırdık acılarımızı
Sevinçlerimiz, hüzünlerimizi
Paylaşırdık geçmişte kalan aşklarımızı
Ve konuşurduk Shakspeare'in kadınlarını
Homeros'unun aşkını
Okurduk birlikte genç aşıkların aşkların
Aşklarını çok uzaklarda nasıl aradıklarını
Sevdiklerini burada bulamayanın kaf dağlarının ardında aradıklarını
Geçmiş zamanda nasıl davranırlardı insanlar
Biz anlamaya çalışırdık
Meme Alanın Zine ye olan sevdasını,
Rüyaların insanların kendi gerçekliklerinin olduğunu
Meme Alan'dan anlamaya çalışacaktık.
Kutsularımız, eski zaman aşklarını, zaman geçtikçe anlam kazanırlardı.
Paylaşırdık gecenin derinliğinde, uyuyan bir dev aşk olduğunu
Saltanatları, imparatorlukların nasıl yıkıldıklarını
Anlamaya çalışırdık,
günahkar olmanın, bugünün aşıklarına ait olduğunu
basitleşen duygular yaşadığımız zamana ait olduğunu
arkadaşlık, dostluğun ne olduğunu paylaştıkça anlardık
şimdi büyük şehirlerde bunların önemli olmadığını
yaşadıkça anlardık.
Anlardık şehirlerde yalnızca tutunmaya çalışmak olduğunu, şimdi daha mutlu olabilirdik.
Ortak şarkılarımız çalabilirdi. Ancak bunun zor olduğunu ikimizde bilirdik.
Bilirdik bir gün yavanlaşıp yalnız kalacağımız
Eski zaman aşklarını, Nietzche'nin selomesine kavuşamayacağını bilirdik.
Ama yinede paylaşırdık belki bir gün ortak bir duygu oluşturabilirdik.
Anlamaya çalışırdık Goethe'nin Genç Werther'in Acılarını Neden yazdığını, sadece kendisinin sevgisiydi Werther'in uzaklaşan yalnız kalan bir aşktı. Karşılıksız bir aşk kendi iç dünyasında zühür eden, anlamaya çalışırdık.
Dostoyevski'nin budalasını, yada budala olmanın böyle nasıl olduğunu aynı sonuca varırdık insan aşık olmuşsa.

FERHAT KAÇAR
Devam edecek-yakında Biz vardık-2