Bu Gün Günlerden Bahar
Günlerdir ne ses ne bir nefes ,susuyorum boyuna en güzel şiirlerini şu genç ömrümün. Özgür değil artık Nazım'ın o mavi gözlü devi...o minnacık kadınları seven adam değilim sanki artık...günlerdir okumuyorum tek satır kitap , gözlerim dalıp gitmiyor sevdiğim şarkıları duyunca.. anılar sağnak olup yağmıyor beynime yahut hüzne bulanmış kırmızı güller düşmüyor gönlüme.. yaşamıyorum sanki , yaşamamışım sanki , yıllar yılı yazdığım hiçbir şiiri....
Sevmemişim kadınlarımı , ki özlemi doğurur sevgi , özlemiyorum özleyemiyorum hiç birini... ne o ince belliyi ,ne kalın dudaklıyı , ne de hüznümü iki kat eden kumral güzelini...
Unuttum ..... nasıl bir şeydi kucaklamak evreni , konuşturmak menekşeyi ,bir şiire eklemrk pencereme konan uçma acemisi bir güvercini , unuttum öptüğüm dudaklarda ki tadı ,
Kekremsi miydi o tatlar , acımı , ekşimi , ya o sevgilim olan ağızlardan cıkan sesler ... ıtri bir kavalda ses bulurmuydu ki... hoyrat mıydı sevdalarım , incittim ki tuttuğumda dostça bir eli.. unuttum adım neydi ..? ismim hangi şarkıya güfteydi... şimdi şu aynada gördüğüm hüzzam çalan gözler , bir zamanlar nihavent şarkılar söylermiydi ki ...
Günlerden bahar ... içimde tuhaf bir gariplik var ...dallarda fışkıran tomurcuklar , kırlarda filiz veren otlar ... sanki bir şeyler anlatacaklar .... Lakin anlamıyorum dillerini... bu gün günlerden bahar ...
Arifesindeyim yazın ... yarın günlerden yaz.. anason kokacak ağustoslar .. bir kadeh rakının ardına ekleyip bir sigara dumanından hayeller kurup gömülemeyeceğim bir şarkıya... buz tutturamayacağım temmuzları . yalarken yüzümü gecenin al yalazında tatlı bir meltem , şehrimi seyredemeyeceğim her hangi bir tepeden ...
Susuyorum boyuna... uzun uzun susuyorum ... susmak nedir bilmeyen ben .. korkuyorum kendimden ...
Günlerdir ne ses ne bir nefes ... susuyorum boyuna en güzel şiirlerini şu genç ömrümün...
Bu gün bahar ... yarın yaz...
Bense baharda ayaz yemiş ... yazda yanmış her hangi bir ağaçta kuru bir dal ..
Bu gün bahar ..............
19.03.2002 Afyon/ emirdağ
