Can Babacığım

Tam da kendimi sorguladığım bir dönemde tanıdım Dr. Can'ı..Bağırırcasına sustuğum bir sessizlikte..Sonunu yaşamadan kestiremeyeceğim, şiddetli fırtınaların az öncesinde..Yorgundu ruhum sevmekten..Sevdiklerimden karşılık beklemekten..Henüz keşfedememiştim, sevilmeden de sevebileceğimi..İçimi zenginleştiren, sevgi cevherini..

"Bazen çok yakınımızda olan insanlardan bile saklayarak duygularımızı, farkında olmadan dünyanın bir ucundaki bir ruhla paylaşırız en önemli sırlarımızı..Paylaşmanın mesafelerle ilgili olmadığını anlarız o an..Ruhlar için mekan olmadığını kanıksarız bir anda"..

Dr. Can, bu anlamda; bir büyüğüm, manevi babam ve insanları karşılıksız seven yanıyla ölçülemez bir sevgi kaynağıydı..Sevginin de taşabileceğini, duramayıp kaynağında, içten bir şekilde yüreklere dökülebileceğini ben Can babamda gördüm..Gittiği yerleri yeşerten, misafir olduğu kalpleri şenlendiren, hem duygusal, hem neşeli bir insandı merhum babacığım..

"Okulunu terketmiş, sevdiği yüreklerden kovulmuş, beş parasız ve divane bir şekilde hayatın ucundan tutmaya çalışırken ben, bir ucundan da Can babamın tuttuğunu farkettim zamanla..Okumamı isteyen, içimdeki sevgi cevherini keşfetmem için telkinler veren, kalemimi destekleyen bir Can buldum öyle ki"..

Geceleri içli içli ağladığını öğrendim bir zaman sonra..Gözyaşları değdi gönlümün buzdan bahçelerine..Eridi bir anda içimdeki buzdan kentler..Yıkıldı o an içimdeki tüm önyargılar..
...
Hayatımızda en büyük ilacın sevgi olduğunu öğrendim neden sonra..Aspirinden başka ilaç kullanmadım nerdeyse..Elbette Yaratan'ın en büyük lütfudur sağlık..Fakat hayat dediğimiz şey biraz biz, biraz sevdiklerimiz..Onlarla hayat buluruz yeniden..Sevdikçe diriliriz, kendimizi gömdüğümüz yerden..Ayağa kalkışımı izledim yeniden Can babamla..Bir el, bir sebep gerekiyordu işte..O el Can dostumun eliydi..Uyuduğum bir anda, uyanmama vesileydi..

Üç -dört yıl bile sürmedi Can babamla tanışıklığım..Ama sanki yıllar denilecek kadar fazlaydı Ona aşinalığım..Doğru kanaldan, doğru telkinler almanın saadetiydi bu yaşanmışlık..Yıllara sığdırılamayan anıların, kısa anlara sığdırılmasından ibaretti, bu tanışıklık..Öyle bereketli geçtiki zaman..Giderken bile unutmadı bizi Can..Dünyanın geçiciliğini en güzel O öğretti bana..Sonsuzluğun açık duran kapısını..Arada perde kalmadı öyle ki..İçimi titretti o kapıyı her hissedişimde..Orada bekleyeceğim dedi sevenlerine..Orada.. diye ekledi, kendisini özleyenlere..

Bir insan az zamanda bu kadar şeyi nasıl yapmış diye geçti herkesin içinden..Televizyonculuktan, diş hekimliğine, oradan hipnoterapistliğe..Hepsi insan merkezli ve insanlara, sağlığı, huzuru götürmeye dair çaba isteyen zor meslekler..Biz sayarken bile yorulduk yaptıklarını, ama sen, insanlara sevgiyle hizmet götürmekten hiç yorulmadın Can babacığım..

Hastalıkların sana ölümün yakın olduğunu çınladığında bize güzel dostlar buldun büyük bir gayretle..Dr. Can'ın sevgi halkası dedin adına..Seni en çok bilenler, en çok sevenler, tutundu senin sıcaklığınla birbirine..Hiç tanımadığımız insanlarla kurduğumuz bu bağın, "dostluk" dedik adına..Sen gittin babacığım! ama biz bırakmadık dostlukları..Fırtınalar esse de senden kalan sevgi mirasını..
...
Sevginin evrensel olduğunu sen öğrettin bizlere..Sevginin; dini, dili, rengi ve ırkı olmadığını..Uzaklık yakınlık farkı olmaksızın ruhların yakınlığını..İllere, ülkelere taşan güzel paylaşımların varlığını..Bir tek kişiye bağlanmış bencil kalpleri, temizledin sevginle..Yaşadıkça ve çalıştıkça, çok şeyler göreceğimizi öğrettin öyle ki, sevginle..

Umudu ektin içimizdeki çöle..Yazdıkça yeşeren iklimimize..Yazıların en güzeli seni yazmakmış Can babacığım..Yine de dilim ve kalbim lal, bir yanımda hep hasret var..Eksik kaldım biliyorum seni anlatmakta..Küçük bir önsöz olsun bu, gidişinin arefesinde..Bekleyeceğim demiştin ya sizi..Biz de bekliyoruz seni..Şimdiden özlüyoruz..Hakedip azıcık da olsa öyle gelmek istiyoruz, silerken alınterimizi..Öğrettiklerinle sonsuzluğa kayıyoruz..Seni birgün değil, her duamızda anıyoruz..Melekler kanatlarıyla getirsin sana sevgimizi..Selamları koyup yanına, gayretlerimizi..Seni sevindirecek tüm hallerimizi..Yeter ki sen üzülme babacığım..İnşallah mektuplarımız birer kanat olmuştur sana..Kalbini verdiğin satırlarla durursun divana..Umarız hesapsız varırsın Padişaha..Cennet olur son durağın sonsuzlukta..Babacığım..

Sonsuz sevgiler..
Manevi kızın..

"Merhum Mehmet Ayvacı anısına yazılmıştır"..

http://www.hipnotelkin.com/dr-mehmet-ayvac-kimdir.html