Dalgalar Dalgalanmıyor Artık

Bir sahil kentinde tanıştık seninle...

Bakışların, yağmurlu ve yorgun şehrin soğuğuna inat, sıcacıktı. Hani baktıkça ısınıyordu insanın içi... Çayını şekersiz içiyordun, Gömleğinin kolları kıvrık, sanki o şekilde üretilmişcesine özenli bir kıvrım. Bakışlarında anlam veremediğim bir tebessüm; hem yetimhanede ki bir çocuğun başını okşar gibi acınası hem de hiç sahip olamadığı olmayanı kıskanırcasına, keskin...

Sen denizi seyrederken, ben sana seyre dalıyordum.Öylesine efkarlı bakıyordun ki, sanki denizin senden aldığı çok varmış.Ama her aldığını geri verir deniz, er ya da geç.Sana geç kaldığımı hissettim o an.Hayatına girenleri kıskandım. Hayatıma girenlere kızdım. Kimler üzmüştü seni, kimler yıpratmıştı.Bu bakışlar kime? Çayını yudumluyordun; çenenle dudaklarının ahenkli dansı ile dudaklarının yüzünle uyumu; Allah'ın en güzel lütuflarından biriymiş gibi göründü gözüme.İncecik, parlak dudakların...

Kalktık sonra oradan.Dalgalar kayalara çarpıyordu.Bu ses beni hep ürkütmüştür.Benim de denize verdiğim kayıplar olmuştu çünkü ama o an korkmadım bu sesten. Farkındaydım dalgaların fakat en şiddetli dalgadan bile daha dalgındım o an.

Biran durdurdu beni ve yüzüme baktı...' Deniz ne kadar güzel değil mi, dedi. Gözlerinin mavisine bakarak evet dedim. Evet deniz çok güzel. O an, ona söylediğimi fark etmiş olmalı ki; yüzü kızardı, yavaşça eğdi başını ve tekrar denize çevirdi berrak yüzünü. Yürümeye devam ettik. Eli elime değdi.Soğuktu elleri, üşümüş olmalıydı. Durdu ve tekrar gözlerime seyre daldı... Tanıdığım hiç kimseye benzemiyordu bu bakışlar. Bana bakıyordu fakat sanki bana değil bir başkasına bakıyordu. Kayboluyordu sanki,kayboluyordum sanki... Dakikalarca sustuk öylece. Etrafımızda insanlar dolanıyor; kimi evine gidiyor, kimi sadece geziniyordu, bizse olan her şeyden umarsız; bakıyorduk sadece gözlerine,gözlerime...
Eli çeneme gitti ve lâl dudakları konuştu,Gitmeliyim, dedi. Gitmeliyim... Nereye dememe kalmadan; 'Ben ne bu şehre ne de sana ait değilim. Kendinde gördüğün ben, ben değilim esasen. Bir yalana değiyor gözlerin ve sen bu yalanı hak etmiyorsun' dedi...

Bir yalan,

Oysa her birimiz birer yalanın sonucu değil miydik.Gitmeliymiş,gitmeli... Ellerimi terk etti elleri, son kez gözlerime değdi gözlerinin mavisi,korkma dedi ve gitti.

Korkma... Dalgalar dalgalanmıyor artık.