gitmeyen mektup
"gecenin siyahında,umudun bittiği yerdeyim" işte böyle başlıyordu gecem,göz yaşım yine aktı gözümden,ranzamdan dışarıya baktım parmaklıkların ardında yıldızlar ve iki çam ağacının tepesi eygörünüyor Mevlam ne eylerse güzel eyler böyle öğrendik ve böyle inanıyoruz. Bu gün 27. gün göreceli olsada zaman takvim 27 gün oldu diyor bana soran yok ki kaç gün oldu düye 270 gün desem nafile,370 gün desem nafile;24 yaşındayım 24 senem bir tarafa 27 gün bir tarafa terazi anca ortlanır
bu gece Ramazanı karşıladık o on bir ayın sultanını Rahmet ayı duaların kabul mağfiretlerin bol olduğu göktekimeleklerin yeryüzüne indiği ayı karşıladım az önce oturup dualar ettim Rabbime hakkımda en hayırlısını versin diye
Gitar ne de güzel çalıyor "köşeyi dönsem ölüm düz gitsem hayat..." ölüm hiç bu kadar korkusuz ve sempatik gelmemeişti hatta azıcık zorlasam kendimi isteyebilirdim de ama gözü yaşlı anam ve bekleyenlerim... Ne olursa olsun dişmdik ve ayakta durmalıyım yaşamak zorundayım Mevlam ömür verdiği müddetçe
Gece susukun yürek suskun dil suskun oynayan çeneler ve görüntülü bir televizyonama ses yok hiç,derin bir sükunet kaplamış her yeri,konuşmaya çalışıyorum zorlanıyorum zorluyorum kendimi ağzımı açıyorum ama sesin çıkmıyor,haykırmaya çalışıyorsun avazın çıktığı kadar bağırmak istiyorsun ama nafile.Sessizlik ölüm demek,peki ölüm ne demek ? Bildiğinide unutuyor insan burda ; memur bey sordu "adın ne?"Düşündüm bir an hakikaten benim adım ne bu memur beyin önünde zanlı olarak oturan Cafer olamazdı çünkü doğruluğu adaleti söyleyip bağırıp çağırıpta şimdi illegallikten sorgulanmaktan mı çekiniyordu,evet çekiniyordum,utanıyordum hatta deliriyordum ama o Rabbim yok mu Yüceler yücesi Mevla o her şeyin en hayırlısını bilen ,taşıyamayacağı yükü kuluna vermeyen Rahamn sahibi elbet bunun içine de bir hayır saklamıştır.....Adım cafer KURT efendim...
not: bu gün (08,08) benim için önemli bir gün ve hep gitmeyen bu mektubumla anacağım bu günümü