gölge hayatlar

Bazı hayatlar vardır ve sadece sahibi onun oraya ait olmadığnı bilir.Birde seni henüz tohum iken tanıyıp,idrak eden ve açtığında boz ise rengin,aslında tohumunun açan çiçeğiyle eş olmadığını bilebilen.
Nice yaşantılar var,hayatın seni getirdiği noktadan hoşnut kalmayıp,sesini soluğunu çıkarmadan göğüs geren ve kendine saygıdan dolayı da gizli gizli isyan edip,ben aslında''bu değilim''diyen..
Teselli niyetine,oturup kendi kendiyle dertleşen,bir gün mutlaka kıracağım bunları yazan kalemi diyen,içli içli,gizli gizli,adını kendi koyduğu özlem türküleri estiren yaşantılar...
Henüz yaşamın baharında idrak edemediği hayatı,fırsatların aslında tükendiği bir zamanda kavrayarak,hayıflanmanın doruklarına varan,sil baştanlığa adnmış öykü kahramanlarının bocalama gelgitleri..
Oturduğunda,eğreti hayatın masasına yabancı kaldığı,kalksa,yürüse nereye yürümesi gerektiğini bilemeyen.Yada ne şekilde yol alacağına karar veremeyen..
Sancıların giderek sıklaştığı,doğuma az kaldığını bilen bir göz,ama çıkışının ne zaman gerçekleşeceğini kestiremeyen..
İniltilerin katmerleşerek dayanılmaz olduğu o son noktaya bir paha biçildiğini anladığında''ne var canım ,yaparım'' diyerek yarı kendini kandırarak,yarı adadığında kendini hedefe ulaşmasının engeli olmadığını kavrayabilen cesur bir bilek..
Bir itiraf tesellisine:tohum ve çiçeğinin değerinin ne olduğunu bilen sahibinden öte, sahibi deşifre eden bir gözünde varlığı karşısında,her şeyi unutup yeniden karar vermek yaşamaya...
Nice yaşantıların,vaadesi dolan adanmışlaıkların şerefine kaldırıyorum kalemimi..
v e başlıyorum;
I...............