Gölgeye Sığınan Aşk

Aynalardan kaçarken yakalandık geceye,

Saklı gülüşlerimiz cam buğusunda iz.

El gibi durduk kalabalık içinde,

Oysa gözlerin yakacak kadar biz.

Bir çay bardağında titredi ellerimiz,

Küllerinden doğan bir yangındık biz.

Adını anmadım, adın yasaktı,

Ama her hecede yankılanır iz.

Zaman kırık bir saate benzerdi,

Hep tik tak vururdu içime.

Gölgelere sığındık, sessiz kaldık,

Ama içimde hep sen diye.

Bir gün sorarlarsa bu aşkı,

De ki: "Rüzgâra fısıldadık."

Çünkü bazı aşklar yarım kalır,

Ve en çok geceye yakışır.

Turgay Kurtuluş