Hayat Bir Yardımlaşmadır Aslında

Siz dünyaya geldiğinizde ne aklınız vardı, ne ayakta durabilecek, ne de karnınızı doyurabilecek haliniz. Eğer anne ve babanız yardım etmeseydi bir iki saat içinde ölüp giderdiniz. Dünya'ya geldiğiniz ilk andan itibaren size yardım ediliyor, ömrünüzün sonuna kadarda edilecek hiç şüpheniz olmasın. Siz de olgunlaşınca az veya çok birilerine yardım edeceksiniz ve ya ediyorsunuz hali hazır da...




İyilikler denizine dalın son sürat korkmayın. Çünkü bu denizde yüzme bilmeyenlerin bile boğulma ihtimali yok. İnsanlar arasında ki yardımlaşma her zaman bir sinerji oluşturur kainatta. Kötülükten yana olmanın hiç bir faydası yok bilesiniz. Yaşlı bir teyzeyi yoğun trafikte karşıdan karşıya geçirmenin hazzına vardınız mı hiç? Ücretinizi de hemen öder. Para mı zannettiniz yoksa? Yaldızlı bir Allah razı olsundan daha değerli ne olabilir o an da. Ya da bankamatikten para çekerken kendisi beceremeyen bir amcanın, maaşını çekip de buyur amca dediğinizde, amcanın yüzünde ki sevinç ve dilinde ki teşekkür her şeye değmez mi?




Biraz da birbirimize olan dualarımız ile ayakta duruyoruz. Çocuğunuza, eşinize, ana babanıza illa ki dua ediyorsunuz zaman zaman, şunu da deneyin çok sevdiğiniz bir arkadaşınıza ya da uzun zamandır görmediğiniz uzak bir akrabanıza veya tanıdığınız ve zamanında size kötülüğü dokunmuş bir adama iyi olması için dua edin. ''Dua müminin silahıdır''derler. Ama bu silah başka silahlara benzemez, patladığı zaman çevreye iyilik mermileri dağılır, kan ve gözyaşı değil...




Bir bahar sabahı balkonda hiç güvercinleri beslediniz mi, ya da bahçedeki kedileri? Öyle tatlı bir duygudur ki bir canlıya yiyecek bir şeyler vermek. Onlar bilinen şeylerde bazen de karıncalara verin mesela. Yiyecek bile veremiyorsanız en azından bahar ve yaz aylarında üstlerine basmamaya çalışın. Onların bile Allaha değişik şekilde şükürleri ve zikirleri var biz anlamasak da görmesek de...



Hadi araya bir şiir sıkıştıralım




Gelin Yüreğime

Bilmeden bastım mı karıncalara;
Ayaklarıma çıngıraklar mı taksaydım.
Kafamı gece çok vurdum duvarlara;
Sineklerin ardından dümdüz baksaydım.
Kokusu çok güzeldi bahar da çiçeklerin.
Gelin yüreğime; hadi gelin beklerim...




Bazen yollarda araba çeken atlara rastlıyorum. Sahipleri vahşice davranıyorlar. İçim bir burkuluyor, bir kötü oluyorum sormayın gitsin. O kamçı sanki benim sırtıma iniyormuş gibi geliyor. Dükkanın yanında bir yerlerde duruyorsa hayvana kesmeşeker ile su veriyorum azıcık...




Zaman zaman sıkışık trafikte arkadan ambulans sesleri geliyor acı acı hemen yol verin ve içinde ki insan dua edin iyi olması için. O anda daha varamadığınız işyerine belki de iki üç fazla müşteri girmiştir de sizin haberiniz yok...




Güçlü olanın güçsüz olanı ezmesi sömürmesi ta ilk çağlardan beri var. Siz kimsenin yapamadığını yapın ve güçsüzlere ya da muhtaçlara kol kanat gerin. Hayat bir yardımlaşmadır aslında, bunun hazzına varmaya çalışın dolu dolu. Sevgi ve saygılarımla...