Hayat Neleri Almış Benden Farkında Olmadan

Hayatın getirilerimi yoksa götürülerimi daha çok canını yakar..
Mesela bir sarhoşu ele alalım hayatın ona ne verdiğini başına neler geldiğini bilemeyiz ama hayatın ondan yavaş yavaş hatıralarını,yaşadıklarını kısacası benliğini götürdüğünü farketmek çok zor olmasa gerek, sonunda canınıda götürdüğünde ne bir el sallayanı nede başında bir ağlayanı olacak..
Hayat bazen senden, seni alıp gider, ardından uzanmaya çalıştıkça dahada uzaklaştığını farkedersin, sonra uzanmaktan vazgeçer ve sadece gidişini izlersin..
Böyledir gider ve sen izlersin, bazen hayatı akışına bıraktığın gibi, bir film, bir dizi izler gibi izlersin gidişi yani kısacası bitişi..
çaresizliğin fotoğrafıdır oysa, elden birşey gelmemesi, onca kelime varken boğazında düğümlenen, sen delice haykırmak izterken susar gibi. Sahtece gülmek gibi, dağınıklığını ört bas etmek, dişini sıkmak gibi..
Öyle değildir aslında, ama nedense yüreğine bakmaz insan, düşünmez, cümle kuramaz, tek birşey geçer içinden ben akışına bıraktım der..
Kendisini bile inandıramamışken, bilinmezliklerde boğulurken, soruların cevapları boşken, göz yaşları çoğalırken, acı bir dünya yükü gibi omzuna yüklenmişken, doğrumudur zamana bırakmak?
Olanı biteni seyre dalmak? ..
Bilmiyorum.. Bir yüreğime bakasım geliyor, bakamıyorum .. Kendimede inanamıyorum, zaman hızla akarken, ben izliyorum. Söylemesi o kadar kolay ki ..
'Bende zamana bırakıyorum..'
Hayatın benden aldıkları ne kadar çokmuş meğer, neler götürmüş hiç birşey getirmezken..
Hayat bir sigara kadar basitmiş oysa sen dur desende o yanmaya devam eder..
Her bir alevi senin yaşamındır, bazen dumanınla etrafındakileri zehirler bazan ise onlara bir umut olursun, kimi zaman gelir durduğunu sanırsın yaşamın, oysa o yanmaya ve yavaş yavaş bitmeye devam eder, onu ne bir rüzgar, ne bir su damlası södürebilir..
Haatı deli rüzgarlarla alevlendirip, sağnak yağmurlarla söndürmeye çalışırsın elinde olmadığını herkezden daha çok bilerek..
Hayat böyledir işte..
Bazılarına iyi, bazılarına kötü.. Sen istediklerini değilde, istemediklerini yaşarsın. Gidenin bıraktığı yaraları sararsın..
Onca kişi varken etrafında, masa boşalmış bakarsın ve sende alakan olmayan bir hesabı ödeyip masadan kalkarsın..

__~MekansıZ ŞaiR~__
&
Mahşer-i Aşk

18 Eylül 2010 2-3 dakika 1 denemesi var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (4)
  • 13 yıl önce

    Hayat onyedi yaşında bir gençten neleri alabilir. Düşünüyorum düşünüyorum ve bu soruya cevap veremiyorum. Bunun karşısına sen de hayattan daha neleri alabileceğini olumlu bir şekilde koyarsan, sanırım ileriye daha umutla bakabilirsin. Yazında çok fazla imla yanlışları olmamakla birlikte, şimdi sahip olduğun düşüncelerinin de ileriki yaşlarda çok değişeceğini, düşüncelerininde olgunlaşcağını sen de gözlemleyeceksin. Saygılarımla...

  • 13 yıl önce

    Yüreğine sağlık şair güzeldi... Ahmet Bey bende 17 yaşındayım ve bazen hayat öyle şeyler getiriyor ki insanın başına kişiden alıp götüreceği şeyler için insanın yaşına bakmıyor.. Hayatın acımasızlığını görmek için ihtiyar bir adam olmaya bazen gerek kalmıyor... Yaşamayan bilemez..

  • 13 yıl önce

    Kardeşim benim beraber yazdığımız şiirinde tadı bi başka be :)

  • 13 yıl önce

    HeHe Öyle👍