Hayatı Seviyorum

yeterince istemiyorum galiba yaşamayı. isteseydim eğer başıma gelen olayları atlatırdım. bir kalemle karalardım kötü anılarımı. yeterince istemiyorum galiba o okulda okumayı isteseydim eğer o okul beni kabul ederdi. yeterince istemiyorum galiba aşkı çünkü beni ansızın bulup sarmadı. kara bulutlar aralanmadı yaşamımda. hatıralarım çürüyor karanlııklar altında. bir yolda yürüyüp duruyoruz boşça o yolun nereye gideceğini kendi kararlarımız belirliyor. belki çoğu zaman ucu görünmeyen uçuurmlara dayanıyor ama biz yinede onu seçiyoruz. o yol bazen çok karanlık oluyor korkunç. hayat bir yoldan ibaret bence. bir yola çıkmış binlerce insan fakat nereye gittiğini bilen çok az sayıda insan.
yeterince istemiyorum ben yaşamayı çünkü yaşamdan gelen darbeler beni bir hiç yapmaya yetti. ağır aksak yürüdüğüm yollar bir çukur oldu, üzerinden geçtiğim köprüler yıkıldı. geri dönüşümsüz onlarca yol, uçurumun kenarına gelmiş ben. artık nefes almaktan korkar oldum. her nefes bana acı veriyor. ciğerlerim parçalanırcasına... bir yqandan güzel bir hayat bir yandaqn süprizlerle dolu. hangi süpriz ne aman nasıl karşına çıkacağı belli değil. bir bakarsın acılara alışmış yürüyorsundur aşk çıkıp karşına seni soldurur. bir bakarsın neşeyle yürüyorsundur bir süpriz seni şaşırtır. hayat karmaşık çözmeye gücüm yetmiyor. beni svenler yada sevmeyenler, önemseyenlerde önemsemeyenlerde var. bana en zor günümde ummadık bir elde uzandı, güvrndiğim birisi bana arkasınıda döndü. her ne olursa olsun. hangi yola girmiş olursam olayım bu benim seçimim benim karakterim. beni değiştirmeye kalkanlar beni düşündükleri için değil kendi mevkileri adına kaygılandıkları için. bana seni öenmsiyorum diyenler o uçurumdan atlamam için. beni aldatanlara cevabım kendileri aldandı. ben herşeyin bilincndeyim. çevremde ne olup bityorsa hepsini biliyorum. bu bir yol ve ben bu yolda kötü olaylarla kendimi güçlendirdim. artık korkmuyorum yaşamdanda acılardanda ben her zamankinden daha güçlü duruyorum hayat karşısında. hayat ile benim aramdaki bağları koparmak bu sefer kolay değil. kendimden başka kimseye güvenmiyorum. özellikle en kötü günlerde bana sırtını dönen ikiyüzlü insanları yaşamımdan sildim. artık hayat karşısında acımasızca bende ilerliyeceğim. oı gün geldiğinde ise bütün herşeyi bütün çıplaklığıyla yüzlerine haykıracağımdan şüpheleri olmasın. hayatı ve yaşamayı seviyorum. her soluk alışım benim içn eşsiz bir hazine. hayat güzel, dışarıda yağmur yağsada bereketin düşmesi toprağa daha güzel. bütün herşeye olumlu bakmak ne kadarda güzelmiş meğer...

01 Kasım 2009 2-3 dakika 76 denemesi var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (1)
  • 14 yıl önce

    Haklısın canım hayat çok büyük bi karmaşa.. En güvendiğini en umulmadık zamanda yitirebiliyosun..vefasız insan cok..onun icin cevrendeki insanları iyi secmelisin..ve hayatta hiçbirşeyi hickimseyi kendinden fazla sevme asla..unutma ki hayatında en değerli varlık kendinsin..

    Bu deneme sanırım buyuk bi dersin akabinde yazılmış..insan öğrenirken bazen canı yanar bazen üzülür..ama sonunda öğrenir ve yıkılmaz en buyuk acıların karsısında bile..

    Hayat herseye rağmen yaşanmaya değer..

    Çok güzel bi paylaşımdı..

    Yürekten tebrik ederim..Sevgimle..