Huzur?

Huzur! Parası olanında, olmayanında en büyük ihtiyacı ve yaşam sebebi!

Bazen huzur; bir işin olumlu tamamlanmasının ardından, esen o bahar yeli, bazen ise iki dostun eskilerden kalan hoş muhabbeti. Bazen sıkıntılı zamanların son bulması, bazen de tüm kapıların şevkatle ardına kadar açılması!

Birinin içten gelerek gülümsemesi,
Birinin bir hasrete son vermesi,
Birilerinin sevişmesi ya da bülbülün gülü dalında koklaması gibidir.

Mesela sıcak ve berrak suyun altında iken, buharın tüm vücudu terletmesi ve tüm siniri ve sitresi damlacıklar halinde, tıpası çekilmiş giderden akıtıp hayattan ıraklaştırması gibidir

Şuan mutluyum, düşlerimle ve kafiyelerimle. Onlarda mutlu benimle. Zerrem de dahil olmak üzere varlığım, belki de hiç bu kadar aramamıştı huzuru! Şuan varlığım mutlu, düşlerim, kafiyelerim ve bedenim!

En güzelide ne biliyor musunuz? Huzuru bozmadan derinlere dalmak ve saatlerce oradan çıkmamak! Uyumak,uyumak ve uyumak!

Huzur! Bedbah olan herşeyi bir çırpıda unutmak ya da saklamak hiç bulunmayacak-mışçasına!